Dodał admin, 2008-03-08

INTERNET - informatyczna globalna sieć komputerowa oparta na tzw. protokole komunikacyjnym TCP/ IP największa sieć komputerowa na świecie, składa się z wielu tysięcy mniejszych sieci;

powstała w USA z uruchomionej 1969 sieci ARPANET (przeznaczonej do celów militarnych) oraz z utworzonej 1984 sieci NSFNET (pierwotnie przeznaczonej dla ośrodków naukowych i szkolnictwa wyższego); ob. powszechnie wykorzystywana przez użytkowników komputerów, zwłaszcza do wyszukiwania i pozyskiwania informacji i programów z zasobów dostępnych w sieci oraz do przesyłania poczty elektronicznej. Informacje tekstowe w Internecie są zwykle prezentowane w postaci hipertekstu (WWW); do ich wyszukiwania służą specjalne programy zw. przeglądarkami; Internet jest coraz częściej wykorzystywany także do przesyłania przedstawionych w postaci cyfrowej obrazów, sekwencji filmowych i zapisów dźwięku; wszelkiego rodzaju pliki mogą być w Internecie przekazywane za pomocą tzw. usługi FTP (angielskie File Transfer Protocol); korzystanie z Internetu wymaga uzyskania tzw. konta internetowego, tj. własnego adresu w sieci; liczba użytkowników Internetu bardzo szybko rośnie.

TCP ( Transmission Control Protocol )
W połączeniu z protokołem IP definiuje sposoby przesyłania podstawowych jednostek informacji (pakietów) między komputerami komunikującymi się przez Internet. Najważniejszym zadaniem TCP jest śledzenie przebiegu podzielonych na pakiety wiadomości i łączenie ich na powrót w miejscu przeznaczenia.

IPv4 (Internet Protocol)
Opracowany pod koniec lat 70-tych na zlecenie Departamentu Obrony USA, miał za zadanie połączyć różne rodzaje wojskowych sieci WAN w jedną zunifikowaną sieć ARPANet. W następnych latach został przyjęty jako główny protokół warstwy sieci dla Internetu oraz sieci lokalnych. IP dostarcza procedur wystarczających do przesyłania danych między maszynami znajdującymi się w połączonych sieciach. Definiuje format pakietów oraz sposób ich adresowania. Nie realizuje jednak żadnych funkcji związanych z poprawnością transmisji, w szczególności nie identyfikuje pakietów, które mają być przesłane ponownie (retransmitowane). Nie potrafi także wykonywać wielu procesów związanych z odtwarzaniem prawidłowej sekwencji pakietów (pakiety podróżujące różnymi drogami mogą docierać do celu w innej kolejności niż zostały nadane). Tym samym jest więc protokołem bezpołączeniowym - nie zapewnia stałego kanału komunikacyjnego.
Dopiero współpraca protokołu IP oraz jednego z protokołów warstwy wyższej (warstwy 4 - transportu) umożliwia wygodne przesyłanie danych na duże odległości. Przykładami protokołów, które podczas transmisji korzystają z protokołu IP, są TCP i UDP. W takich przypadkach, określając dwa współdziałające protokoły, używa się ich nazw rozdzielonych ukośnikiem "/" - np. TCP/IP, UDP/IP. W przypadku TCP komunikacja połączeniowa symulowana jest w kanale bezpołączeniowym poprzez wymianę pakietów i potwierdzeń ich odbioru. W celu identyfikacji sieci, urządzeń sieciowych oraz hostów protokół IP wykorzystuje binarny schemat adresowania. 32-bitowy adres IP składa się z czterech, oddzielonych kropkami 8-bitowych liczb, np. 195.120.26.10. Ponieważ ARPANet miał łączyć co najwyżej kilkadziesiąt instytucji, przyjęta 32-bitowej przestrzeń adresową wydawała się rozwiązaniem nowoczesnym i przyszłościowym. Dzisiaj wiemy już, że rozwój Internetu przekroczył najśmielsze oczekiwania. Liczba wolnych adresów IP zaczęła w pewnym momencie gwałtownie maleć, co pociągnęło za sobą konieczność opracowanie nowej wersji protokołu IP. Następcą IPv4 stał się IPv6, nazywany także IP NG (Internet Protocol Next Generation)