Dodał admin, 2008-04-16 Autor / Opracowanie: Aneta

Pomimo najlepiej skonstruowanych przepisów prawnych, przestępcy łamią je. Jest mnóstwo przykładów w rzeczywistości, które potwierdzają tę tezę

Szkodami związanymi z ryzykami bankowymi są przestępstwa popełniane na niekorzyść banku, są to m.in. napady rabunkowe, kradzieże, oszustwa popełniane przez pracowników, fałszerstwa, wyłudzanie kredytów czy przestępstwa komputerowe.
Banki, z uwagi na to, że przechowują pieniądze, od dawna przyciągały amatorów łatwego zarobku. Kryminalistycy zajmujący się ochroną banków od kilku lat przewidywali, że staną się one przedmiotem aktywnych zamachów przestępczych. Śświadczyły o tym światowe przejawy przestępczości, zarówno tej wyrafinowanej tzw. "intelektualnej" - wyrażającej się w niezauważalnych na pierwszy rzut oka kombinacjach z zabezpieczonymi, na wszystko podobno odpornymi systemami informatyki wewnątrzbankowej, jak i prymitywnej, często gwałtownej, z bronią w ręku, gazem czy łomem, atakującej i grabiącej gotówkę bankową. Nierzadko po drodze do łupu ofiarą złoczyńców padały osoby, które celowo lub przypadkowo stanęły im na drodze bądź tylko były w pobliżu.
Obiektem zainteresowań są najczęściej małe banki spółdzielcze lub też placówki dużych banków, które są najsłabiej zabezpieczone.
W ocenie fachowców, ogólna skuteczność podejmowanych bezpośrednio po sygnale o wydarzeniu, policyjnych działań zaporowych, blokadowych, nie jest niestety wysoka. Także ostateczna wykrywalność podejrzanych o napady na banki nie jest doskonała, ponieważ toczą się jeszcze postępowania przygotowawcze w celu udoskonalenia tej procedury. Wszystkie te fakty świadczą zatem o słabości policji jako organu ścigającego przestępców. Zatem jedynym sposobem ochrony przed przestępczością dla banków wydaje się być ubezpieczenie.
Kolejnym ryzykiem bankowym, z którym spotykają się polskie banki jest kradzież z włamaniem..
Cechą charakterystyczną włamań bankowych są wysokie straty w komputerach, technicznych środkach zabezpieczających i sygnalizacyjno-alarmowych. Dla organów nadzoru bankowego sygnałem alarmowym powinny być, powtarzające się informacje o organizatorsko -technicznych błędach fizycznej ochrony, zwłaszcza w niewielkich bankach, oszczędzających na środkach profilaktyki kryminalistycznej, bankowej. Podczas napadu bandyci dostają się z łatwością do przechowalni gotówki, nie działają bowiem urządzenia opóźniające otwieranie się drzwi tych pomieszczeń. Poza tym, istotnym faktem jest przechowywanie dość znacznego zapasu gotówki przez małe banki.
Coraz więcej strat ponoszą banki w wyniku fałszerstw i oszustw. Fałszerstwa te dotyczą zarówno środków pieniężnych, jak i różnych innych dokumentów takich jak: dowody osobiste, czeki, zaświadczenia o udzielenie kredytów itp.
Fałszerstwa środków pieniężnych sięgają już czasów starożytnych. Przypadek taki przytacza grecki historyk Herodot z V w. p.n.e. Opisuje on tyrana Polikratesa z wyspy Samos, który kazał wybić z ołowiu mnóstwo monet, pozłocić je, a następnie wręczyć oblegającym Samos Lacedemończykom. Ci przyjęli okup i odstąpili od oblężenia.
W 1991 roku Interpol wyliczył, że na 35 miliardów fałszywych dolarów kursujących po świecie na Polskę przypada około 5 milionów. Natomiast niemiecka policja utrzymuje, że 25% fałszywych marek pochodzi z Polski.
Jest oczywiste, że banki najbardziej narażone są na fałszerstwa środków pieniężnych. Jednak poważne skutki dla nich mogą nieść inne fałszerstwa, np. dowodu osobistego lub podpisu, czeku, a nawet wniosku kredytowego.
Za pomocą fałszywych dowodów osobistych czy podrobionego podpisu można wyłudzić od banku ogromne sumy pieniędzy. Innym przykładem przestępstwa tego typu jest przestępstwo popełnione w Szczecinie, które jest jednym z najbardziej oryginalnych w skali kraju. Kilka lat temu z prywatnego konta inwestora giełdowego zniknęło 27 miliardów starych złotych. Pieniądze leżały na rachunku inwestycyjnym biura maklerskiego Pomorskiego Banku Kredytowego. Złodziej podał się za właściciela rachunku, podstawił sfałszowane dokumenty i w workach wyniósł kilkadziesiąt miliardów.
Z ryzykiem fałszerstwa i oszustwa łączy się przestępstwo, z którym często mają doczynienia instytucje finansowe - wyłudzanie kredytów. Zazwyczaj przestępcy posługują się w tym celu sfałszowanymi dokumentami. Z udzielania kredytów bez dokładnego sprawdzenia kredytobiorcy zasłynął Bank Morski.