Dodał admin, 2008-03-22 Autor / Opracowanie: gosiakat

PR- dostarczanie społeczeństwu informacji, perswazja mająca na celu modyfikowanie postaw oraz usiłowanie zbliżenia postaw i działań instytucji do nastawienia klientów

PR- zestaw teorii i technik używanych dno adaptacji organizacji do jej całej publiczności. Teorie te i techniki są praktycznymi zastosowaniami socjologii, psychologii społecznej, ekonomii, nauk politycznych, jak również umiejętności dziennikarzy, artystów, ekspertów od zarządzania, marketingu i reklamy ,itp. Do specyficznych problemów związanych z dziedziną public relations.
Choć nadal nie ma jednej, powszechnie przyjętej w świecie definicji, zespół kilkudziesięciu ekspertów ustalił następującą definicje, jako syntetyczną:
Public relations są odrębną funkcją zarządzania, która pomaga ustanowić i podtrzymać wzajemne kanały komunikowania, zrozumienia, akceptacji oraz współpracy między organizacją a jej publicznością; obejmuje rozwiązywanie problemów i zadań, ułatwia dyrekcji uzyskanie informacji i odpowiednie reagowanie wobec nastawienia opinii publicznej; określa i podkreśla odpowiedzialność dyrekcji wobec służby społeczeństwu, pomaga kierownictwu wyczuwać i efektywnie wykorzystywać zmiany opinii publicznej, służy jako system wczesnego ostrzegania i przewidywania tr3ndó społecznych; wykorzystuje podstawowe narzędzia badań społecznych oraz rzetelne i etyczne techniki i sposoby komunikowania.
Można znaleźć wiele definicji PR ja jednak uważam, że najbardziej przemawiającą jest definicja prof. John Marston:
PR jest funkcją zarządzania, która określa podstawy społeczne, łączy politykę i postępowanie organizacji z interesem społecznym, planuje oraz wykonuje kampanie i działania, tak aby zyskać społeczne zrozumienie i akceptację.

 POWSTANIE I EWOLUCJA PR

 Pierwsze doświadczenia amerykańskie
Do grona pionierów amerykańskich PR zaliczane są trzy postacie. Pierwszą z nich jest współpracownik Jerzego Washingtona w czasie wojny o niepodległość, SAMUEL ADAMS. Włożył on niezmiernie dużo inwencji i wysiłku w rozpowszechnienie antyangielskich informacji, aby efektywnie mobilizować kolonistów przeciw brytyjskiej dominacji. W tym celu organizował społeczne komitety korespondentów, będące pierwowzorem współczesnych agencji prasowych.
Po uzyskaniu niepodległości przez USA , przed demokracją amerykańską na początku XIX wieku pojawiły się nowe wyzwania, które dobrze rozumiał AMOS KENDALL, doradca prezydenta Andrew Jacksona. Gdy został jego sekretarzem utworzył nową instytucję- biuro prasowe prezydenta.
Świadomi roli PR byli także ówcześni bankierzy, w tym prezes Banku USA , Nicholas Biddle. Bankierzy używali własnych metod wpływu na opinię publiczną, najczęściej kupując i kontrolując prasę.
Według niektórych źródeł, jako pierwszy zwrotu PR użył prezydent THOMAS JEFFERSON w 1787 r., a w 1832 r. Na Uniwersytecie Yale mówiono już o PR w sensie „relations for public good”(działania na rzecz dobra publicznego).
IVY LEDBETTER LEE- ojciec-założyciel nowoczesnego PR początkowo pracował jako reporter w gazecie finansowej. W 1903 r. zajął się reklamą, a potem promocją handlową. Mocno wierzył, że najlepszym sposobem w jaki biznes może odpowiedzieć na krytykę społeczną, jest uczciwe, dokładne i zdecydowane przedstawienie swych argumentów. Dzięki Lee PR stały się rutynową praktyką amerykańskiego biznesu. Uparcie głosił, że przedsiębiorstwa mają obowiązek informowania obywateli, tak aż jego koncepcja upowszechniała się i w innych sektorach życia amerykańskiego. PR w życiu publicznym mają jednak i innych pionierów.