Dodał admin, 2008-03-22 Autor / Opracowanie: eud

Sondy kosmiczne to bezzałogowe statki służące do badań Układu Słonecznego. Rozpędzone do drugiej prędkości kosmicznej, tak że odrywają się całkowicie od ziemskiego przyciągania

Wyposażone w kamery i aparaturę naukowa, zbierają dane i przesyłaja je na Ziemie droga radiową. Przy ich pomocy zbadano kometę Halleya, dwie planetoidy i wszystkie planety oprócz Plutona; sondy dokonały też bliskich przelotów obok Słońca. Wchodzą one na orbitę planety lub Księżyca, wykonują mapy powierzchni lub lądują, by zbadać środowisko bezpośrednio. Odkryły niezwykłe rzeczy: księżycowy krajobraz na Merkurym, galopujący efekt cieplarniany na Wenus, Wielki Kanion o długości 5000 kilometrów na Marsie, czynne wulkany na księżycu Jowisza Io, wyrzucające siarkę na powierzchnię przypominającą pizzę. Odkrycia sond zrewolucjonizowały naszą wiedzę o Układzie Słonecznym i dały astronomom taki jasny jego obraz, o jakim przed Erą Kosmiczną nie mogliby nawet marzyć.

Pioneer począwszy od 1958 r sondy Pioneer 1 2 3 i 4 bez powodzenia usiłowały badać Księżyc. Natomiast sondy o numerach od 5 do 9 weszły na orbitę wokół Słońca, prowadząc badania wiatru słonecznego, promieniowanie kosmicznego, pola magnetycznego Ziemi oraz cząstek w kosmosie. Dwie z nich przesyłały dane przez ponad 20 lat. Sondy Pioneer 10 i 11 były pierwszymi statkami, które zapuściły się poza pas planetoid. W grudniu 1973 roku Pioneer 10 przeleciał koło Jowisza przeprowadzając pomiary otaczającego tą planetę silnego pola magnetycznego. Pioneer 11 przeleciał w pobliżu Jowisza w 1874 roku; 5 lat później sfotografował Saturna. Obie sondy Pioneer wiozą plakietkę pokazującą pozycję Słońca i Ziemi oraz wizerunek kobiety i mężczyzny z ręką uniesioną na znak pokoju.
Sonda Pioneer5 Plakietka Pioneera
Łunnik 2 Wyprawy księżycowe zostały zapoczątkowane w 1959 r przez serię automatycznych sond Łunnik. Pierwsza sonda dotarła na Księżyc we wrześniu 1959 r. Niestety, gdy doleciała, zaraz się rozbiła. Dwa dni po starcie rozbiła się na powierzchni Księżyca.


Wenera to seria radzieckich sond wraz z lądownikami. Ich misje rozpoczęły się w czerwcu 1967 r. Miały one wejść na orbitę Wenus lub dokonać zbliżenia do niej, a następnie wysłać próbnik atmosferyczny lub lądownik na powierzchnię Wenus.
Wenera 7 ZSRR, wystartowała 17.08.1970. Wylądowała na Wenus jako pierwsza, posiadała system chłodzenia dzięki czemu wytrzymała piekielną temperaturę 475 stopni Celsjusza. Wytrzymała 23 minuty przesyłając raporty na Ziemie.
Wenera 9 wystrzeliła na powierzchnię Wenus lądownik, który wykonał zdjęcie powierzchni planety. Wytrzymała 53 minuty i nadesłała pierwsze czarno-białe zdjęcie wulkanicznej powierzchni tej planety. Orbiter służył m.in. jako przekaźnik dla lądownika.
Wenera 4 ZSRR, wysłana 12.08.1962. Wykryła, że atmosfera tej planety składa się głównie z dwutlenku węgla.