Wyszukiwarka
Układ krążenia
Dodał admin, 2007-12-31 Autor / Opracowanie: Dominika
Układ krążenia możemy porównać do systemu wodociągowego albo układu transportującego wodę i substancje odżywcze w drzewie. Substancją transportową jest w organizmie ludzkim krew

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11    >  >>  >|

Składa się on z dwóch układów: zawierającego krew (sanguis) i c h ł o n k ę (lympha). Krew krąży w zamkniętym systemie rur, wprawiana w ruch przez serce. Chłonka płynie od tkanek i narządów do układu krwionośnego.

Serce (cor) stanowi główny narząd układu krążenia, przyjmujący i tłoczący krew do naczyń. Serce leży w klatce piersiowej w worku osierdziowym. Worek osierdziowy (pericardium) ma dwie warstwy — zewnętrzną włóknistą (pericardium fibrosum) i wewnętrzną surowiczą (pericardium serosum). Blaszka surowicza przechodzi nieprzerwanie na powierzchnię serca i okrywa je, tworząc nasierdzie (epicardium). Nasierdzie określamy też mianem blaszki trzewnej (lamina visceralis), a blaszkę zewnętrzną osierdzia blaszką ścienną (lamina parietalis). Między obu blaszkami osierdzia znajduje się jama osierdzia (cavum pericardii), zawierająca nieco płynu surowiczego.
Serce jest zbudowane z mięśnia sercowego, wewnątrz wyścielone wsierdziem. Składa się więc z: wsierdzia (endocardium), mięśnia (myocardium), i nasierdzia (epicardium). Serce osoby dorosłej jest podzielone przegrodami na dwie części, z których każda zawiera przedsionek i komorę. Serce prawe jest wypełnione krwią żylną, składa się z prawego przedsionka (atrium dextrum) i z prawej komory (ventriculus dexter). Przedsionek jest połączony z komorą ujściem przedsionkowo-komorowym (ostiumatrioventriculare), które jest zaopatrzone w zastawkę trójdzielną (valva tricuspidalis).
Do prawego przedsionka spływa krew żylna z całego ciała żyłą główną górną i dolną (vena cava superior et inferior) oraz ze ściany samego serca zatoką wieńcową (sinus coronarius). Z prawej komory wychodzi pień płucny (truncus pulmonalis), a przy jego początku znajduje się zastawka (valva truncipulmonalis).

Serce lewe zawiera krew tętniczą, składa się, podobnie jak prawe, z przedsionka (atrium sinistrum) i komory (ventriculus sinister). Przedsionek łączy się z komorą ujściem przedsionko-wo-komorowym (ostium atrioventriculare), zaopatrzonym w zastawkę dwudzielną (valva bicuspidalis s. mitralis). Do leweŹgo przedsionka spływa krew tętnicza żyłami płucnymi (venae pulmonales). Z lewej komory wychodzi aorta (aorta), mająca u swego początku zastawkę (valva aortae).
Zastawki serca regulują kierunek przepływu krwi; zastawki ujść przedsionkowo-komorowych z przedsionków do komór, ujść tętniczych z komór do naczyń.
NACZYNIA KRWIONOŚNE
Krew jest rozprowadzana po całym organizmie systemem rur, naczyń krwionośnych (vasa sanguinea). Są to tętnice i żyły. Tętnicą (arteria) nazywa się to naczynie, które prowadzi krew z serca. Żyłą (vena) płynie krew do serca. Między tętnicami i żyłami znajdują się naczynia włosowate (vasa capillaria). W naczyniach tętniczych panuje wyższe ciśnienie niż w naczyniach żylnych i włosowatych.
Rozróżnia się dwa zamknięte układy krążenia: duży i mały.
Krwiobieg duży zaczyna się w lewej komorze serca, a kończy w jego prawym przedsionku. Z lewej komory wychodzi tętnica główna, czyli aorta, która szeregiem rozgałęzień dostarcza krew tętniczą do tkanek i narządów, z łożyska kapilar wypływają drobne żyłki, które przechodzą w coraz większe i ostatecznie do prawego przedsionka uchodzą dwie żyły główne — górna i dolna (vena cava superior et inferior).
Krwiobieg mały zaczyna się w prawej komorze serca i kończy w lewym przedsionku. Z prawej komory wychodzi pień płucny (truncus pulmonalis), dzieli się na dwie tętnice płucne, które wchodzą do płuc i tu rozgałęziają się aż do utworzenia włośniczek otaczających pęcherzyki płucne. Między pęcherzykami i włośniczkami zachodzi wymiana gazowa, krew oddaje dwutlenek węgla, a pobiera tlen i żyłami płucnymi wraca do lewego przedsionka. Krążenie małe nosi też nazwę krążenia płucnego. 

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11    >  >>  >|






WARTO PRZECZYTAĆ
  • Masaż Masaż jest dziedzictwem całej ludzkości. Jego historia jest tak stara, jak ludzki, świadomy dotyk. Nie wiadomo dokładnie, kiedy człowiek rozpoczął odkrywanie fenomenu, jakim jest ludzki dotyk.
  • Jontoforeza Metoda lecznicza, forma elektroterapii polegająca na wprowadzeniu cząstek obdarzonych ładunkiem elektrycznym - jonów - do organizmu przez skórę lub śluzówkę z pomocą odpowiedniego urządzenia
  • Witaminy rozpuszczalne i nierozpuszczalne w tłuszczach Nazwa „witamina” została wymyślona przez polskiego biochemika Kazimierza Funka, który to w 1911r. z otrąb ryżowych wyodrębnił substancję, której brak powoduje chorobę beri
  • Jonoforeza – zastosowanie w fizykoterapii i kosmetyce Pierwsze wzmianki o próbach wykorzystania elektryczności w celach leczniczych pochodzą już ze starożytności. Początki elektrolecznictwa sięgają XVIII wieku, kiedy to Luigi Galwani...(lobuuuz)
NEWSY
  • Gadu-Gadu uruchamia kolejne komunikatory Strategia uruchamiania komunikatorów przez Gadu-Gadu na rynkach zagranicznych zakłada ich dostosowanie do warunków lokalnych.
  • Muzea sztuki Jedną z atrakcji Petersburga są liczne muzea. Znajdują się wśród nich takie renomowane placówki, jak Ermitaż i Muzeum Rosyjskie, ale warte zwiedzenia są również dziesiątki innych,
  • Hiphopowe błogosławieństwa Ojcowie salezjanie zaproponowali raperom przełożenie słów Chrystusa na język muzyki hiphopowej. Właśnie rozpoczęły się nagrania do awangardowej płyty "Osiem błogosławieństw".
Copyright © 2007-2009seoteka