Dodał admin, 2007-10-07 Autor / Opracowanie: Paweł Kowalewski

Gdy złoto było wykorzystywane w charakterze środka cyrkulacji, tworzenie pieniądza przypominało wyrób biżuterii.

 Chociaż depozyty rezerwowe obliczane są na podstawie wysokości depozytów płatnych na żądanie złożonych w banku, nie są one z nimi tożsame. Gdyby były, banki nie byłyby zdolne do tworzenia pieniędzy. Pożyczki polegałyby wyłącznie na przekazywaniu pieniędzy od depozytariuszy od pożyczkobiorców. Banku tworzą pieniądz pożyczając swe rezerwy nadwyżkowe.

Fluktuacje zasobów pieniądza.
Kreacja pieniądza nie przebiega tak gładko, jak sugeruje to model teoretyczny. Codziennie zmiany sytuacji gospodarczej wywołują przejściowe fluktuacje zasobów pieniądza. Na przykład banki codziennie otrzymują spłaty pożyczek. W związku z tym, że uzyskują inne dochód z tej działalności, będą one dążyć do ponownego wypożyczenia spłat w jak najkrótszym czasie. Banki często wypożyczają swoje rezerwy nadwyżkowe innym bankom na okres jednego dnia lub nawet na krócej pobierając oprocentowanie według stawki określanej mianem stopy funduszy federalnej. Stopa funduszy federalnych jest to stopa procentowa, którą pobierają od siebie instytucji depozytowe za (krótkoterminowe) sobie w oparciu o nieczynne salda w bankach Rezerwy Federalnej. Wysokość spłat otrzymywanych przez bank nie zawsze koresponduje z wysokością otrzymywanych przez nie wniosków kredytowych; czasami spłaty przewyższają sumę kwot wniosków kredytowych. Jeśli wszystkie banki będą miały problemy tego rodzaju, całkowity zasób pieniądza nie będzie taki duży jak mógłby być.
Nie wszystkie pożyczki bankowe stają się depozytami płatnymi na żądanie w innych bankach. Część pieniądza stworzonego przez bank może stać się gotówką znajdująca się w portfelach poszczególnych osób. Choć gotówka jest pieniądzem, nie jest to taki rodzaj pieniądza, który umożliwia bankom tworzenie depozytów rezerwowych. O tyle, o ile pożyczki bankowe staja się gotówka w obiegu, zdolność banków do udzielania pożyczek i zwiększenia zasobów pieniądza ulega zmniejszeniu.
W ostatecznym rachunku, skłonność poszczególnych osób do posiadania pieniądza w formie gotówki i depozytów płatnych na żądanie będzie miała wpływ na wielkość zasobów pieniądza. Jeżeli ludność zmniejszy wartość swoich depozytów płatnych na żądanie i zwiększy zasoby posiadanej gotówki, banki będą dysponowały niższym poziomem rezerw i nie będą w stanie udzielać pożyczek w takiej wysokości. Jeśli nie zajdą zmiany kompensujące to zjawisko wielkość zasobów pieniądza ulegnie zmniejszeniu. Podobnie, jeśli ludność zmniejszy wielkość posiadanych zasobów gotówkowych przez złożenie pieniędzy na rachunkach oszczędnościowych, rezerwy bankowe wzrosną. Banki zwiększą akcje kredytowa, powiększając zasobu pieniężne.
Prosty wzór zakłada, że wszystkie banki funkcjonują w ramach tych samych przepisów i że stosuje się wobec nich taki sam wskaźnik rezerw obowiązkowych. Bank udzielając pożyczki zwykle zatrzymuje część utworzonych w ten sposób depozytów, może on, ceteris paribus, wypożyczyć nieznacznie więcej niż wynoszą jego rezerwy nadwyżkowe. Ważne jest również, by pamiętać, że banki nie podporządkowują się ślepo mechanicznie pojmowanemu wzorowi. Bankowcy postępują w sposób, który uważają za najlepszy dla maksymalizacji długoterminowymi zysków swego banku, w ramach prawnych i rynkowych ograniczeń swej działalności, bez względu na kształt jakichkolwiek wzorów.