Dodał admin, 2007-10-06 Autor / Opracowanie: Bednar

W Polsce coraz więcej dzieci i młodzieży sięga po napoje alkoholowe czy narkotyki zaburzając swój rozwój fizyczny i psychospołeczny, wchodząc na drogę uzależnienia.

Na uzależnienia podatni okazują się zwłaszcza ci młodzi, którym brakuje dojrzałej hierarchii wartości, którzy nie podejmują trudu tworzenia pozytywnych więzi, którzy nie są odporni na frustrację, nie stawiają sobie wymagań, nie podejmują odpowiedzialności za własne życie i postępowanie, którzy szukają doraźnej przyjemności lub ulgi. Alkohol zabija więcej dzieci niż wszystkie narkotyki razem wzięte.
Powody zażywania alkoholu mogą być różne; ponieważ:
• chcą zobaczyć jak to jest
• wygląda to na świetną zabawę
• alkohol jest łatwo dostępny
• wszyscy to robią, a rodzice milcząc na to pozwalają
• alkohol gwarantuje natychmiastowe osiągnięcie wspaniałego samopoczucia przy minimalnym wysiłku

Substancje uzależniające to związki chemiczne, których działanie wpływa na zmianę myślenia oraz na stany emocjonalne człowieka. Substancje tego typu wprowadzają w świat złudzeń i są formą ucieczki od rzeczywistości. Nie tylko zakłócają procesy myślenia i modyfikują stany emocjonalne, ale także powodują syndrom uzależnienia. Człowiek uzależniony, to ktoś żyjący, do pewnego momentu, w świecie przyjemnej iluzji.
Każde uzależnienie oddala człowieka od niego samego, od miłości i prawdy, od wolności i odpowiedzialności, od więzi i wartości, od norm moralnych i podstawowych zasad uczciwego postępowania. W konsekwencji uzależnienia są rodzajem samobójstwa na raty.
Podstawową grupą substancji uzależniających są narkotyki. Do tej grupy można też zaliczyć alkohol, nikotynę, leki psychotropowe czy środki uśmierzające ból. Uzależnienie to sytuacja zależności psychicznej od określonej substancji narkotycznej lub całej grupy tego typu substancji. Alkohol i inne substancje chemiczne różnią się od narkotyków tym, że dłużej trwa proces uzależniania się, podczas gdy w przypadku narkotyków klasycznych można się uzależnić już po jednorazowym kontakcie z nimi. Ponadto klasyczne narkotyki (naturalne i syntetyczne) zawsze zażywane są w ich funkcji narkotycznej, podczas gdy alkohol nie zawsze.
Młodzież sięgająca po alkohol częściej wykazuje większą samodzielność i niezależność niż rówieśnicy, mniej liczy się z opinią rodziców i otoczenia, częściej poszukuje przygody, z reguły wykazuje niedojrzałość psychiczną, uczuciową i społeczną, niechętnie odnosi się do porządku i ładu.

Młodzież będąca w wieku dojrzewania psychicznego często ma kompleksy, zahamowania i konflikty z otoczeniem. Alkohol pomaga znieść przejściowe trudności życiowe. Również pod wpływem alkoholu zmniejsza się poczucie niepewności, zanikają kompleksy i zahamowania.
Wobec bardzo dużej wrażliwości układu nerwowego dzieci i młodzieży na alkohol, używanie go przez młodzież stanowi poważny problem . Łatwo może rozwinąć się nałóg. Często dochodzi do powstania zaburzeń pamięci, uwagi, wzmożonej pobudliwości nerwowej. Dzieci alkoholizujące się nastręczają trudności wychowawcze i określa się je jako dzieci trudne. Równocześnie dzieci i młodzież z pierwotnymi zaburzeniami psychonerwicowymi są podatniejsze na działanie alkoholu. Do zaburzeń psychonerwicowych młodzieży należy zaliczyć:
• brak lub upośledzenie zdolności koncentracji
• osłabienie pamięci
• brak cierpliwości przy wykonywaniu konkretnych czynności
• stany niepokoju i lęku
W kształtowaniu się osobowości młodzieży często pijącej napoje alkoholowe dużą rolę odgrywają nie tylko czynniki dziedziczne, lecz także wpływ złych przykładów z najbliższego otoczenia i środowiska, w którym przebywa dana osoba.