Dodał admin, 2007-10-06 Autor / Opracowanie: Bednar

Jednymi z podstawowych cech Internetu jest jego globalność i masowość, a głównym jego elementem jest społeczność, która używa w poszukiwaniu informacji czy też komunikacji z innymi użytkownikami

II. „Pokolenie Sieci”
Jednymi z podstawowych cech Internetu jest jego globalność i masowość, a głównym jego elementem jest społeczność, która używa (w poszukiwaniu informacji czy też komunikacji z innymi użytkownikami) i rozwija tą sieć. Społeczność internetowa staje się nie tylko coraz liczniejsza, ale także coraz bardziej zaawansowana technicznie, a nieograniczony dostęp do środków masowego przekazu, a zwłaszcza do zasobów informacyjnych sprawił, że członkowie tej społeczności są bardziej świadomi świata, w którym żyją i jego problemów. Amerykański badacz Internetu, Don Tapscott, twierdzi, że widać już wyraźnie tworzenie się „pokolenia Sieci” (zwanej również e-generacją, Generacją Y, pokoleniem SMS-ów), grupy demograficznej charakteryzującej się tym, że ponad dominujący przez ostatnie kilkadziesiąt lat telewizor stawia komputer podłączony do Internetu . To nowe narzędzie niejednokrotnie powoduje swego rodzaju odwrócenie ról w rodzinie, w wyniku czego dzieci stają się nauczycielami własnych rodziców (uczą korzystać z komputera i z zasobów Sieci, a także pomagają opanować zasady jego obsługi). Stwarza to im okazje do wykazania swoich kompetencji oraz wzmocnienia zaufania do siebie. W niektórych przypadkach sprzyja to zmniejszeniu nasilenia konfliktów między rodzicami a dorastającymi dziećmi. Steve Gerali, szef Department of Youth Ministry & Adolescent Studies w Judson Coollege w Chicago, uważa że Millenium Generation, jak określił on „pokolenie Sieci”, jest dużo bardziej spragniona relacji interpersonalnych niż pokolenia poprzednie (np. tzw. Baby Boomers czyli urodzeni zaraz po zakończeniu II wojny światowej albo Generacja X – urodzeni w latach 60. i 70.). Według Gerali’ego współcześni młodzi ludzie chcą intymności, stałości i bezpieczeństwa w związkach z innymi. Przede wszystkim pragną być doceniani i chronieni. Anonimowość, a co za tym idzie poczucie bezpieczeństwa oraz pewną bezkarność gwarantuje im możliwość wielu swobodnych kontaktów z innymi poprzez Internet . W Internecie zawierają przyjaźnie, przeżywają miłości, zdobywają informacje i realizują hobby. Odczuwają dyskomfort, swego rodzaju tęsknotę w sytuacjach, gdy nie mogą przez dłuższy okres czasu korzystać z Internetu. Żyją pośród dwóch światów, niejednokrotnie ten drugi - wirtualny, tzw. cyberprzestrzeń, jest przez nich postrzegana jako bardziej wartościowy, lepszy. Mogą sobie wybrać, do jakiej internetowej społeczności chcą należeć. W sieci istnieją tysiące wspólnot połączonych poglądami, zainteresowaniami, stosunkiem do sztuki i ideologii. Równocześnie można być członkiem wielu różnych grup. Przedstawiciele „pokolenia Sieci” bardziej identyfikują się z przyjaciółmi z cyberspołeczności niż z podwórka czy szkoły. W sieci łatwiej jest im odgrywać wymarzone role społeczne. Niektórzy ukryci pod nickiem (z ang. pseudonim), podszywają się pod wirtualne postacie, które reprezentują ich w grach sieciowych, na czatach czy różnej maści forach. Używają w Sieci swoistego języka, którego charakterystycznymi elementami są akronimy, a przede wszystkim emotikony, które w Internecie stanowią swoisty substytut komunikacji niewerbalnej, a ich znaczenie bywa zmienne i zależne od kontekstu (internetowe akronimy są to zestawienia literowe będące skrótami anglojęzycznych potocznych i utartych wyrażeń często używanych w slangu komputerowym, emotikony zaś, nazywane również „śmieszkami” (ang. smileys) lub „buźkami” (ang. trailers), są to znaki ułożone z liter oraz innych znaków (np. kropka, przecinek, dwukropek, nawias), służące do wyrażania nastrojów, uczuć i emocji w zwykłych dokumentach tekstowych ). Oba elementy funkcjonują również w języku używanym w komunikacji poprzez SMS-y (za przykład może posłużyć demonstracja ponad miliona ludzi w stolicy Filipin, Manili, 20 stycznia 2001 roku przeciwko prezydentowi Estradzie – ludzie szli na demonstracje po otrzymaniu SMS-a: „Go 2EDSA, Wear black”, czyli idź na aleję Epifanio de los Santas, ubierz się na czarno. Po kilku dniach milionowych demonstracji, czarno ubrany tłum zmusił Estradę do ustąpienia ).