Dodał admin, 2007-10-06 Autor / Opracowanie: Arczimedes

Kataklizm- a co to takiego ? Słowo to pochodzi od greckiego kataklysmós, co znaczy powódź, potop.

Jeśli chodzi o ten kataklizm to wszyscy z doświadczenia wiemy, że nie jest on zjawiskiem powszechnym w Europie. Z tego co wiem Afrykańczycy też na częste trzęsienia nie narzekają. Natomiast w Ameryce (szczególnie północnej) i Azji to dopiero się dzieje (a raczej zacznie się dziać, o czym za chwilę). O trzęsieniach ziemi w krajach dalekiego wschodu słyszy się (bez przesady, ale...) dość często. Natomiast w Stanach? Czy w tam zdarzają się te kataklizmy? Niemożliwe. A jednak. W ciągu tego stulecia zdarzyło się około 16 trzęsień o sile co najmniej 6 stopni w skali Richtera . Do najstraszniejszego kataklizmu (w Stanach) doszło w 1906 roku w San Francisco (8,3 w skali Richtera!). Miasto zostało niemal zrównane z ziemią, życie straciło 470 osób. W prawdzie nawet jedna śmierć to za dużo, jednak ilość ta jest niczym w porównaniu z kataklizmem, który nawiedził japońskie Kobe 17 stycznia 1995 roku (7,2 w skali Richtera), kiedy śmierć poniosło 5.500 ludzi (!) a ponad 300.000 straciło dach nad głową. Zarówno kiedyś mieszkańcy Frisco, jak i mieszkańcy Kobe nie brali pod uwagę nadejścia kataklizmu. Wiele gmachów w tych miastach nie miało należytych zabezpieczeń (chodzi szczególnie o amortyzatory antysejsmiczne). Jednak obecnie, po tych straszliwych doświadczeniach konstruktorzy zadbali o bezpieczeństwo. Mianowicie buduje się wieżowce o szerokich podstawach, zwężające się ku górze (np.: TransAmerica we Frisco), lub też wysokie budynki posiadają mocna podporę środkową, która powoduje wahanie się gmachu, a nie drganie, które prowadzi zazwyczaj do katastrofy. Ponad to większość drapaczy chmur stoi na litym skalnym podłożu .
Ludzie już od dawna starali się przewidzieć wstrząsy sejsmiczne (bo o zapobieżeniu im nie ma mowy -). Chińczycy już w 132 roku naszej ery wynaleźli przyrządy ostrzegające przed trzęsieniem ziemi (chciałem opisać budowę, ale doszedłem do wniosku, że brzmiałoby to bardzo głupio -). Był to instrument bardzo prymitywny. Co innego dzisiaj. Współczesne sejsmografy są w stanie zarejestrować nawet najmniejszą aktywność sejsmiczną. Również niezwykle rozwinęła się sejsmologia (właśnie dzięki badaniu trzęsień ziemi). W związku z dość wysokim poziomem rozwoju tej dziedziny wiedzy możliwe jest dość dalekosiężne prognozowanie. O tym ,że San Francisco może w każdej chwili nawiedzić osławiony "Big One" wie chyba każdy. Ale niewielu zdaje sobie sprawę, że sejsmolodzy alarmują, iż w najbliższym czasie Nowy Jork legnie w gruzach! Fakt, iż mijające stulecie należało do najspokojniejszych jest prawdopodobnie "ciszą przed burzą"... Miasto jest zupełnie nieprzygotowane. Potężne trzęsienie ziemi obróci w perzynę Statuę Wolności i niezliczone domy na Manhattanie. Wszystkie budynki na podłożu miękkim (a jest ich baaaardzo dużo) będą jak karciane domki z przepowiedni Nostradamusa.
A dlaczego ludzie żyją w tych zagrożonych miastach? A czy ktoś może wyobrazić sobie wyludnienie Nowego Jorku z powodu zagrożenia? Stratę posady, dochodów? Zamknięcie ogromnych firm, koncernów, syndykatów. To nie byłoby dla nikogo opłacalne, a co tu kryć "pieniądz rządzi światem..."
"Przez falę widziałem światła miasteczka. Nagle zgasły, gdy woda uderzyła w budynki... Ludzie krzyczeli z przerażenia"- wspomina Scott Willson, jeden z ocalałych po ataku tsunami na San Juan del Sur w Nikaragui...
"Tsunami" oznacza po japońsku "falę w porcie". Nie sposób nie wspomnieć o tym żywiole. Powstaje on w wyniku podmorskiego trzęsienia ziemi (dlatego pisałem, że jest ono groźne). Ruchy, drgania dna powodują spiętrzenie się wody, która natychmiast opada pod wpływem grawitacji, odbija się od dna... i tak dalej (woda rozchodzi się koncentrycznie). Początkowo fala ma długość 160 kilometrów i wysokość zaledwie 30-60 cm. Do brzegu pędzi z prędkością 750 km/godz. (!). Na płyciźnie zwalnia, w związku z czym spiętrza się osiągając w najlepszym wypadku 1-2 metrów, natomiast wizja "apokaliptyczna" zakłada 36 lub nawet 260 metrów .
Niestety nie ma skutecznej metody wczesnego wykrywania tsunami. Również zapobieżenie stratom w ludziach jest bardzo trudne (w 1986 ostrzeżono mieszkańców Hawajów przed nadciągającym żywiołem; okazało się to niemal katastrofą, gdyż tysiące ludzi uciekając utknęło w korkach, na drogach, nad samym morzem; na szczęście fala miała wysokość 1 metra...)