Dodał admin, 2007-10-06 Autor / Opracowanie: Arczimedes

Egipt, Egipska Republika Arabska, Dżumhurija Misr al-Arabija, państwo w północno-wschodniej części kontynentu afrykańskiego i na półwyspie Synaj w Azji.

Pustynia Zachodnia ciągnie się wzdłuż granicy z Libią, stanowi teren wyżynny o zróżnicowanych formach krajobrazu pustynnego. Spotkać tam można zarówno pustynie piaszczyste, jak i żwirowe czy skaliste. W miejscach powierzchniowych wysięków wód wgłębnych tworzą się oazy.
Pustynią Wschodnią nazwany jest obszar na wschód od doliny Nilu, ciągnący się wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego, obejmujący swym zasięgiem półwysep Synaj. Poza Nilem brak stałych rzek, spotyka się jedynie okresowe potoki, których suche łożyska zwane są uedami.
Klimat kontynentalny, suchy, jedynie na północnych wybrzeżach Śródziemnomorski. Średnie temperatury notowane w Kairze: lipiec 21-36°C, styczeń 8-18°C. Roczna suma opadów: 30 mm.

Historia
Dzieje Egiptu do 641 określa się jako Egipt starożytny. W latach 639-641 podbity przez Arabów, prowincja kalifatu arabskiego. Islamizacja kraju pod rządami emira. Do 750 podlegał dynastii Omajjadów, do 969 - Abbasydów, następnie Fatymidów (założenie Kairu i przeniesienie tam stolicy).
W 1171 Salah ad-Din założył dynastię Ajjubidów (panującą do połowy XIII w.), w latach 1250-1517 rządy mameluków, w 1517 podbity przez Turków. Od połowy XVIII w. Egipt stał się obiektem zainteresowania Francji i Anglii (wyprawa Napoleona I 1798), w latach 1805-1849 rządy Albańczyka Muhammada Alego.
Druga połowa XIX w. to okres rywalizacji Anglii i Francji o wpływy w Egipcie. W 1876 ustanowiono międzynarodową kontrolę nad dochodami Egiptu, w latach 1881-1882 miało miejsce powstanie Arabiego Paszy, co dało w konsekwencji wzrost wpływów Anglii.
W czasie I wojny światowej Egipt znajdował się pod protektoratem angielskim. W 1922 ogłoszono niepodległość Egiptu, rządy objął król Fuad I. W czasie II wojny światowej Egipt był jedną z głównych baz angielskich (walki pod Tobrukiem, El-Alamein), po wojnie toczył spory terytorialne z Izraelem (wojny: 1948-1949, 1956, 1967, 1973), zakończone pokojem w Camp David, podpisanym w 1978 przez prezydenta Egiptu Anwara as Sadata oraz premiera Izraela M. Begina. 26 marca 1979 w Waszyngtonie doszło do podpisania traktatu pokojowego: Izrael wycofał swe wojska z półwyspu Synaj, a Egipt uznał istnienie państwa żydowskiego i nawiązał z nim stosunki dyplomatyczne.
W 1956 miał miejsce zamach stanu Wolnych Oficerów pod dowództwem G.A. Nasera. W 1958 powstała Zjednoczona Republika Arabska. W 1961 unia rozpadła się, a w 1982 Egipt odzyskał resztę Synaju okupowanego przez Izrael. W 1990 Egipt był członkiem antyirackiej koalicji w czasie wojny o Kuwejt (wojna w Zatoce Perskiej).
Obecnie trudnym do rozwiązania problemem wewnętrznym kraju jest działalność bojówek fundamentalistów muzułmańskich pragnących przekształcić Egipt w państwo religijne, opierające się na zasadach Koranu. W terrorystycznych akcjach przeprowadzonych w 1992 przez członków bojowych organizacji muzułmanów zginęło ponad 80 osób, w tym kilkudziesięciu turystów z Europy.

Ustrój polityczny
Egipt jest republiką, funkcję głowy państwa sprawuje prezydent. Jednoizbowy parlament, Zgromadzenie Narodowe (Rada Ludowa) z 454 deputowanymi, sprawuje władzę ustawodawczą. Funkcje doradcze w stosunku do parlamentu pełni 241-osobowa Rada Konsultatywna (szura). Władza wykonawcza pozostaje w rękach rządu.