Dodał admin, 2007-10-06 Autor / Opracowanie: Ola_W

Pierwszym aktem prawnym, który w sposób odmienny od dotychczasowego regulował działalność gospodarczą była ustawa z 23.XII.1988r.

 Te sądy gospodarcze pierwszej instancji rozpoznają apelacje od wyrobów sądów pierwszej instancji rozpoznają w drugiej instancji wydziały sądów okręgowych, które są jednocześnie sądem pierwszej instancji, a więc rozpoznają sprawy o większym wymiarze gatunkowym. Apelacje od wyrobów rozpoznają wydziały gospodarcze sądów apelacyjnych. Przepisy dotyczące postępowania przed tymi sądami stanowią, że wyrok powinien być wydany w terminie 3 miesięcy od złożenia pozwu w sądzie.
Dla zrealizowania tego celu wprowadzono w ustawie zapisy, polegające na tym, że:
1) powód składając pozew do sądu powinien powołać i przytoczyć wszystkie okoliczności znane mu, a dotyczące przedmiotu sporu pod rygorem utraty prawa do zgłoszenia ich w terminie późniejszym, chyba że w dniu zgłoszenia pozwu nie były mu dane. Powód ma obowiązek dołączenia do pozwu stosownego dokumentu, z którego wynika, że podjął próbę mediacyjnego załatwienia sporu. Brak takiego dokumentu może spowodować, że sąd nie przyzna powodowi zwrotu kosztów, jeżeli wytoczył proces w sytuacji zbędnej.
2) Ponadto przepisy w sprawach gospodarczych pozwalają sądowi bez udziału stron na posiedzeniu niejawnym wydać wyrok w sprawie, gdy:
a) pozwany nie udzieli odpowiedzi na pozew, a ma obowiązek w 14 dni od otrzymania pozwu taką odpowiedź złożyć,
b) sąd może wydać wyrok na posiedzeniu niejawnym gdy pozwany uzna dowództwo,
c) sąd może wydać wyrok na posiedzeniu niejawnym gdy pozwany nie uznaje powództwa, ale dowody przedstawione w pozwie pozwalają na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

Umowa gospodarcza – jest podstawowa normą współpracy miedzy partnerami, a w dziedzinie gospodarczej w szczególności bowiem mamy do czynienia z produkcją, obrotem, usługami. Każda taka działalność wiąże się z umowami, np. umowę dostawy, kupna – sprzedaży, najmu, dzierżawy, kredytowa, o dzieło. Umowa to zgodne doświadczenie woli 2 podmiotów gospodarczych zmierzających do ustanowienia zmiany lub zniesienia wzajemnych praw i obowiązków o charakterze majątkowym. Umowa to czynność prawna. Jest ona jednym ze źródeł zobowiązań, a zobowiązania to węzeł prawny, gdzie wierzyciel ma prawo żądać od dłużnika określonego świadczenia, a dłużnik powinien je spełnić. Świadczenie polega na płaceniu, zaniechaniu. Zatem umowa to czynnik organizujący proces wymiany dóbr i usług w obrocie gospodarczym. Zawierając umowę powinniśmy zwracać uwagę, czy jest to umowa gospodarcza, czy obrotu handlowego, bo przede wszystkim inne są zasady postępowania.
Rodzaje umów gospodarczych:
1)Każda umowa wymaga porozumienia stron, czyli złożenia zgodnych oświadczeń woli jako niezbędnie koniecznego warunku dojścia umowy do skutku. Tak powstające umowy nazywamy KONSENSUALNYMI i zaliczamy do nich umowę o dzieło.
2)Są w naszym prawie umowy, które oprócz porozumienia do ich zawarcia wymagają podania rzeczy (umowa składu, przechowania).
3)Są w naszym prawie tzw. umowy nazwane. Są to te wszystkie umowy, których konstrukcja prawna uregulowana jest w kodeksie cywilnym.
4)Są również umowy nienazwane, dla których jest brak odniesienia w obowiązującym porządku prawnym. Sporządzając umowę nienazwaną strony tej umowy dla własnego bezpieczeństwa powinny w sposób szczegółowy i wyczerpujący uregulować swoje obowiązki tak, żeby nie było luki. Bo tak sporządzona umowa będzie podstawa do rozliczenia tej treści. Szczególna role przy sporządzaniu umów maja norm prawne i bezwzględnie obowiązujące.
5)Są w naszym prawie umowy tzw. mieszane, które charakteryzują się , że w ich treści znajdują odzwierciedlenie co najmniej 2 umowy nazwane. Zaliczamy do nich umowę hotelową.