Dodał admin, 2007-10-06 Autor / Opracowanie: Ola_W

Na naszych oczach powstają nowe ruchy społeczne, głównie antyglobalistyczne, wykorzystujące w szerokim zakresie nowoczesne techniki medialne i komunikacyjne, do przekazywania informacji

Na półkuli północnej powstają „miasta globalne” – 95 proc. koncernów ma swe główne siedziby w krajach OECD – z których rekrutują się nowe elity, nie mające już żadnego kontaktu z normalnym życiem i pozbawione jakiejkolwiek wrażliwości socjalnej i ekologicznej. Mieszkają w metropoliach, które rozpadają się na dwie przeciwległe rzeczywistości. Jedna to „miasta zamknięte” (otoczone murami, elektronicznymi systemami zabezpieczającymi i prywatną policją cytadele bogactwa – Gated Communities, Zero Tolerance), a z drugiej strony getta biedoty. Globalizacja niszczy tradycyjne rolnictwo zmuszając chłopów do przenoszenia się miast. A otwarcie granic ułatwia migracje – legalne i nielegalne. Te z kolei nakręcają rasizm, nienawiść do obcych oraz lęk przed utratą tożsamości kulturowej, językowej i socjalnej. Państwa próbując opanować migrację wprowadzają selekcję i hierarchizują cudzoziemców na przydatnych, zbędnych i szkodliwych. Antyglobaliści nie są wolni od własnych mniej lub bardziej ukrytych egoizmów i trudno odeprzeć zarzut, że gdyby posłuchać niektórych rad, jakich udzielają czy to w Trzecim, czy to w Drugim – to znaczy naszym – Świecie, to nie posunęlibyśmy się zbyt do przodu. Nie tylko globalizacja jest niebezpieczeństwem, również protekcjonizm, obrona – właśnie przez kraje zamożne – własnego stanu posiadania i wznoszenie muru przed intruzami, którzy chcą wejść na rynki metropolii oferując to, co mają – tanią siłę roboczą i niewielkie wymogi. Natomiast przeciwnikom globalizacji z „peryferii” trzeba postawić pytanie: dlaczego najbiedniejsi są ci, których globalizacja nie dosięgła, a najbogatsi ci, którzy się przed nią nie zamknęli? I dopiero wtedy może się zacząć rozmowa na temat cywilizowania turbokapitalizmu... "To ważne, żeby powiedzieć wspólnie „nie” temu, co chcą nam narzucić i co ja uważam za zbiorowe samobójstwo" - powiedział Manu Chao na konferencji prasowej. Manu Chao, autor m.in. popularnego przeboju sprzed kilku lat "Bongo Bong", a przed laty lider punkowej grupy Mano Negra, oskarżył przywódców UE o stosowania się do poleceń wydawanych przez międzynarodowe korporacje. "Demokracja jest poważniej chora, bowiem nikt już nie wierzy w polityków" - uważa muzyk. Manu Chao wezwał wszystkich, aby przybyli na antyglobalizacyjny darmowy koncert, który odbędzie się w Barcelonie. Do szczytu przygotowały się też służby bezpieczeństwa. Żeby zabezpieczyć się przed protestami antyglobalistów ściągnięto do stolicy Katalonii dwa kilometry barier, 8,5 tysiąca policjantów, odrzutowce, helikoptery, pojazdy opancerzone i setki kamer. Władze szczególnie przywiązują wagę do bezpieczeństwa po doświadczeniach ze szczytu G-8 we Włoszech. W czasie trzydniowego spotkania ośmiu przywódców najpotężniejszych państw świata w Genui, doszło do starć przeciwników globalizacji z policją. Zginęła wówczas jedna osoba, zaś około 200 zostało rannych.

Barcelona w stanie oblężenia:
Dwa kilometry barier, 8,5 tysiąca policjantów, helikoptery, pojazdy opancerzone, setki kamer, wstrzymany ruch - to środki bezpieczeństwa, podjęte w Barcelonie z okazji szczytu Unii Europejskiej 15-16 marca. Miasto jest w stanie oblężenia. To wynik obaw przed atakami terrorystycznymi, a także demonstracjami antyglobalistów. Władze obawiają się zamachów zwłaszcza ze strony baskijskiej organizacji separatystycznej ETA, która już nieraz uderzała w Katalonii. Według hiszpańskiej prasy, do ochrony szczytu zaangażowano okręty wojenne, a także myśliwce. NATO zobowiązało się do wysłania do Hiszpanii samolotu wyposażonego w systemy wczesnego ostrzegania (AWACS), który będzie patrolował niebo. Tego typu samoloty wykorzystano podczas szczytu Unii w grudniu ubiegłego roku w Brukseli. Na czas unijnego spotkania Hiszpania zawiesiła stosowanie układu z Schengen i przeprowadza kontrole na granicach. Hiszpańskie siły bezpieczeństwa otrzymały także wsparcie żandarmerii francuskiej, aby udaremnić przedostanie się do kraju "niepożądanego elementu".