Dodał admin, 2008-07-26

Po znacznym osłabieniu dynamiki wzrostu gospodarczego w latach 2001-2002, rok 2003, a szczególnie 2004, przyniosły wyraźną poprawę koniunktury.

Członkostwo Polski w Unii Europejskiej wpływa stabilizująco na warunki funkcjonowania gospodarki polskiej, a wejście naszych przedsiębiorstw na jednolity rynek europejski oraz napływ funduszy unijnych stawać się będą coraz silniejszym impulsem rozwojowym. Z punktu widzenia długookresowych perspektyw rozwoju gospodarczego UE i Polski jako jej członka, istotny będzie zwłaszcza postęp we wdrażaniu Strategii Lizbońskiej oraz - po spełnieniu kryteriów konwergencji - określenie momentu wejścia Polski do strefy euro. Bez znaczącej poprawy konkurencyjności i innowacyjności gospodarce unijnej grozi osłabienie pozyq'i w gospodarce światowej, która w coraz większym stopniu staje się gospodarką opartą na wiedzy. W przypadku większości wskaźników charakteryzujących gospodarkę opartą na wiedzy, Polskę dzieli znaczny dystans nie tylko w stosunku do krajów UE-15, lecz również w stosunku do nowych krajów członkowskich. Dlatego też wdrażanie Strategii Lizbońskiej będzie dla Polski szczególnie dużym wyzwaniem, ale również podstawowym źródłem przyspieszenia rozwoju gospodarczego.
W objętym Strategią okresie obywatele polscy uzyskają pełny dostęp do rynku pracy we wszystkich krajach Unii, co może spowodować nasilanie się procesów migracyjnych, także tych krótkookresowych, których należy oczekiwać po przystąpieniu Polski do strefy Schengen. Może ono wprawdzie przyczyniać się do zmniejszenia bezrobocia, zwłaszcza wśród ludzi młodych, jednak wobec postępującego starzenia się ludności stawać się będzie coraz większym problemem dla gospodarki kraju. Drenaż kapitału ludzkiego może doprowadzić do wzrostu kosztów pracy, obniżenia się potencjalnego tempa wzrostu PKB, spadku stopy przyrostu naturalnego, nasilenia problemów związanych z funkcjonowaniem systemu emerytalnego i innych negatywnych następstw dla społeczeństwa i gospodarki kraju. Oczekiwać można jednocześnie rosnącej migracji do Polski, a w konsekwencji pojawienia się nowych problemów prawnych, społecznych i dotyczących rynku pracy.
    Oddziaływanie otoczenia międzynarodowego zapowiada się dla Polski jako
generalnie pomyślne, choć nie wolne od zagrożeń i licznych, narastających wyzwań Na Polskę w coraz większym stopniu wpływać bowiem będą czynniki zewnętrzne, takie jak: postęp naukowo-techniczny, zmiany środowiska przyrodniczego i zmiany demograficzne. Podstawowe znaczenie będą miały zewnętrzne uwarunkowania natury gospodarczej. Jak wynika z prognozy Banku Światowego, w okresie do 2015 r. wzrost gospodarki światowej ma być znacząco szybszy niż w latach 80. i 90. ubiegłego stulecia, a także niż w latach 2001-2006. Wzrost gospodarki światowej dynamizować będą przede wszystkim regiony oddalone od Polski - Azja Wschodnia i Południowa (w tym głównie Chiny i Indie) oraz nadal pomyślnie rozwijająca się gospodarka amerykańska. Oczekuje się wprawdzie znaczącego przyspieszenia tempa wzrostu gospodarczego Unii Europejskiej, jednak pozostanie ono niższe od osiąganego przez USA.
    Dla Polski istotne jest utrzymanie pozycji kraju atrakcyjnego jako miejsca lokalizacji bezpośrednich inwestycji zagranicznych, co pozwoli na wykorzystanie tych
     inwestycji jako ważnego czynnika zwiększania potencjału gospodarki, eksportu
    i restrukturyzacji produkcji oraz poprawy konkurencyjności i innowacyjności
     przedsiębiorstw. Problemem stać się może przenoszenie, także przez polskie firmy
niektórych rodzajów produkcji przemysłowej, zwłaszcza tradycyjnej produkcji
pracochłonnej i surowcochłonnej, do krajów oferujących znacznie tańszą silę
roboczą i surowce.