Dodał admin, 2008-07-26

Po znacznym osłabieniu dynamiki wzrostu gospodarczego w latach 2001-2002, rok 2003, a szczególnie 2004, przyniosły wyraźną poprawę koniunktury.

Realizacja celów Strategii będzie wymagać przezwyciężenia szeregu słabości, związanych z trudną nadal sytuacją na rynku pracy, w zakresie świadczeń społecznych i ochrony zdrowia, niską innowacyjnością, złym stanem infrastruktury, nadmiernym zróżnicowaniem regionalnym czy niedostatecznie efektywnym funkcjonowaniem administracji publicznej.
Ostatnie lata pokazały, że siłą polskiej gospodarki są przedsiębiorczość i zdolności
adaptacyjne przedsiębiorców do zmieniających się warunków. Integracja w ramach UE, oznaczająca nowe wyzwania rozwojowe i odmienne środowisko regulacyjne, stała się w przeważającej mierze szansą, a nie zagrożeniem. Kapitał ludzki - zwłaszcza zasoby młodej i wykształconej kadry, to chyba nasz największy atut, a wraz z energią i profesjonalizmem polskich firm to walory, które w powiązaniu z dopływem środków unijnych, nowoczesnych technologii i metod organizacji, mogą stanowić istotną dźwignię rozwoju.
Zapewnić one mogą szybki wzrost PKB połączony z obniżeniem bezrobocia poprzez jednoczesny rozwój eksportu i działalności gospodarczej zorientowanej na rynek krajowy, w tym zwłaszcza generujących miejsca pracy usług. W przyszłości należy oczekiwać ograniczenia w Polsce przemysłów pracochłonnych i nisko zaawansowanych technologicznie.
Strategia powinna zmierzać do podniesienia konkurencyjności gospodarki. W szczególności powinna dbać o wzmacnianie atutów kraju jako miejsca życzliwego dla inwestorów, zarówno krajowych, jak i zagranicznych - przez rozwój kapitału ludzkiego i zmniejszanie uciążliwości opodatkowania pracy oraz eliminację słabych punktów, m.in. poprzez rozwój infrastruktury wzrost innowacyjności i poprawę funkcjonowania instytucji publicznych.
3. Polska w świecie i w Unii Europejskiej - szanse i zagrożenia
 
Strategia Rozwoju Polski na lata 2007-2015 nie może pominąć tego, co dzieje się i może wydarzyć w Unii Europejskiej i w świecie w najbliższych latach. Potrzebna jest obiektywna ocena miejsca i roli Polski w gospodarce Unii Europejskiej i w gospodarce światowej, naszych szans na rozwój i zagrożeń dla tego rozwoju. Rozwój Polski w najbliższych latach przebiegać bowiem będzie w warunkach nasilających się procesów integracyjnych i globalizacyjnych.
Cala Europa będzie odczuwać szybsze przepływy towarów, usług i kapitału, migracje, ekspansję korporacji ponadnarodowych, w tym wprowadzenie zasad planowania strategicznego, optymalizację produkcji w skali globalnej i przesuwanie produkcji przemysłowej do krajów o niższych kosztach. Chiny, Indie i inne kraje, dotychczas uznawane za rozwijające się, stają się istotnymi ośrodkami gospodarczymi. Będzie to miało wielki wpływ na społeczeństwa w Polsce i w Europie oraz na sposób, w jaki nasz przyszły rozwój będzie mógł być prowadzony.
Liberalizacja handlu międzynarodowego stwarzać będzie polskim przedsiębiorstwom szansę ekspansji na rynki pozaunijne, ale może też powodować zagrożenie nadmiernym importem na rynku krajowym.
Jednocześnie będzie nadal postępował proces integracji europejskiej. Unia rozszerzy się o Rumunię i Bułgarię, a być może również o Chorwację i - w perspektywie wykraczającej zapewne poza okres realizacji Strategii - o Turq'ę i ewentualnie Ukrainę. W interesie Polski i Europy będzie dalsze rozszerzanie Wspólnoty oraz działania znoszące wewnętrzne bariery pomiędzy członkami Unii w przepływie usług, ludzi, towarów i kapitału. W pracach nad przyszłym kształtem Unii Europejskiej Polska popierać będzie taki model integracji, który gwarantować będzie zachowanie tożsamości narodowej oraz odpowiadać strategicznym interesom gospodarki i aspiracjom obywateli.