Dodał admin, 2008-07-26

Po znacznym osłabieniu dynamiki wzrostu gospodarczego w latach 2001-2002, rok 2003, a szczególnie 2004, przyniosły wyraźną poprawę koniunktury.

Relacja deficytu sektora finansów publicznych do PKB wyniosła w 2005 r. 2,5%, wobec 3,9% w 2004 roku.
Skutkiem wysokiego deficytu jest - w warunkach zmniejszenia wpływów z prywatyzacji - narastanie długu publicznego. W końcu 2005 r. państwowy dług publiczny wyniósł 47,7% PKB, a w końcu I półrocza 2006 r. - według wstępnych szacunków zbliżył się do 50% PKB, a więc pierwszego progu ostrożnościowego, określonego przepisami ustawy o finansach publicznych (wg ESA 95 wskaźnik ten jest niższy i w 2005 r. wyniósł 42,0% PKB).
2. Polska specyfika - atuty i słabe strony
W rezultacie wieloletniego okresu transformacji Polska stała się krajem w pełni demokratycznym, o funkcjonującej gospodarce rynkowej i rosnącej pozycji w świecie. Dziś możemy swoje członkostwo w UE, swój udział we wspólnym rynku europejskim, wykorzystać do przyspieszenia rozwoju. Główne kierunki rozwoju gospodarczego UE wyznacza Strategia Lizbońska, która ma doprowadzić do zwiększenia konkurencyjności gospodarki europejskiej, do szybszego powstawania nowych miejsc pracy i rozwoju zaawansowanych technologii. Ponadto dużym wyzwaniem będzie wykorzystanie środków pomocowych UE na lata 2007-2013.
Będąc dziś jednym z biedniejszych krajów Unii Europejskiej, Polska ma    
jednocześnie silny potencjał rozwojowy. Do czynników stanowiących źródło tego    
rozwoju należy zaliczyć: potencjał ludnościowy, wysoką przedsiębiorczość,    
atrakcyjność inwestycyjną, środowisko naturalne, strukturę zagospodarowania    
przestrzennego kraju, a także polską kulturę
Ludność i przedsiębiorczość: Polska dysponuje znacznym potencjałem ludnościowym, zajmując pod względem liczby ludności szóste miejsce w Unii Europejskiej. Wysoki jest odsetek ludzi młodych - wiek do 35 lat osiąga blisko 50% mieszkańców naszego kraju. W rezultacie Polska ma największą w Europie liczbę młodzieży wkraczającej na rynek pracy (prawie połowa przyrostu siły roboczej w Europie w ostatnich latach). Jest to wprawdzie wielkim problemem dziś, ale i potencjalnie naszym największym atutem w przyszłości. Zgodnie z prognozami demograficznymi, w okresie realizacji Strategii liczba osób w wieku produkcyjnym w miastach będzie spadać, podczas gdy na obszarach wiejskich będzie rosnąć co będzie wpływać na sytuację na rynku pracy. Jednocześnie wydłuża się średni okres życia oraz rośnie liczba emerytów i rencistów. Powoduje to gwałtowny wzrost kosztów ochrony zdrowia i wydatków systemu emerytalnego i jest głównym źródłem trudności z równowagą finansów publicznych w Polsce. Ludność Polski cechuje coraz wyższy poziom wykształcenia. Od kilkunastu lat obserwuje się wzrost zainteresowania kształceniem się (kilkakrotny wzrost liczby studentów), wśród młodzieży upowszechnia się już nie tylko wykształcenie średnie, lecz również wyższe.
Polacy wyróżniają się przedsiębiorczością, co obrazuje m.in. wysoka liczba nowopowstałych firm w okresie transformacji. Wiatach 1991-2005 liczba podmiotów gospodarczych zwiększyła się prawie trzykrotnie i w końcu 2005 r. wynosiła 3,6 min.
Atrakcyjność inwestycyjna kraju: Polska postrzegana jest jako kraj atrakcyjny dla inwestorów zagranicznych Przy obecnym poziomie społecznej wydajności pracy i sile waluty, przeciętny koszt pracy jest w Polsce kilkakrotnie niższy niż w większości krajów zachodnioeuropejskich. Jednocześnie jednak jest on kilkanaście razy wyższy niż w wielkich krajach Azji Południowej i Wschodniej. W porównaniu z krajami Europy Zachodniej, przeciętna stopa zwrotu z zainwestowanego kapitału jest w Polsce kilkakrotnie wyższa. Wraz z postępem procesów konwergencji gospodarki Polski z UE, koszty pracy w Polsce będą jednak wzrastać; konkurowanie niskimi kosztami pracy utrudni również poszerzenie Unii o Rumunię i Bułgarię w 2007 r, a w dalszej przyszłości ewentualna akcesja innych krajów kandydujących. Dlatego też w okresie objętym Strategią coraz większą rolę będą odgrywały inne przewagi konkurencyjne.