Dodał admin, 2008-06-26 Autor / Opracowanie: Sylwester Legut

Nieopodal Rzymu w samym sercu włoskiego buta znajduje się kraina o nazwie Ciociaria. W tłumaczeniu entymologicznym nazwa „ciocia” określa miękkie skórzane obuwie wiązane długim paskiem

Mury Cyklopów
Miało to miejsce około piętnastu lat wstecz. Zjeżdżając z autostrady słońca na wysokości Anagni nie miałem pojęcia, co kryje się w głębi samego serca Ciociarii. Przewodniki turystyczne właściwie w bardzo lakoniczny i zniechecający sposób wspominały o tym obszarze. A jednak patrząc na antyczne miasta Anagni, Alatri, Ferentino, Veroli i inne zrozumiałem, że i tutaj obecni byli miłościwi bogowie. Wielokrotnie wracam do tych miejsc i chylę czoła przed megalitycznymi fortyfikacyjnymi pochodzącymi z VII-IV wieku przed Chrystusem.
Te enigmatyczne struktury zbudowane przez Pelazgów, od czasów antycznych noszą nazwę „Mury Cyklopów”. Pewnie uważano, iż tylko Cyklopy mogły posiadć tak potężną siłę, aby zbudować z olbrzymich bloków skalnych pierścienie poligonalnych murów. Porównuje je do niezrozumiałych zjawisk architektury takich jak: mury Machu Picchu w Peru, czy twierdza Ollantaytambo. Z zachwytem patrzę na mury w Alatri, niepojętą perfekcję łączenia elementów skalnych bez użycia zaprawy, oraz archeoastronomiczną logikę rozmieszczenia bram wejściowych dawnego acropolu. Ówcześni ludzie musieli znać niezwykłe rozwiązania techniczne, a przede wszystkim posiadali olbrzymią wiedzę matematyczną i astronomiczną.
Pelazgów w dziejach Europy widzimy jako przedgreckich mieszkańców Grecji, których identyfikuje się z neolityczną kulturą Tesalii. W historii ich migracji ślady swojej kultury pozostawiają także w innych miejscach Italii i wysp Morza Śródziemnego. Byli obecni na Sycylii, gdzie tamtejsi Sykulowie i ludy Tyrenii, to jakby część wspólna mistycznej cywilizacji Pelazgów. Wnikliwie patrząc na symbole i reguły codziennego życia, Italiców, Etrusków i Pelazgów widać historię wspólnego pochodzenia. Ludzie agrokultury, budowniczy, przemysłowcy minerałów, dumni z ich boga Saturna i surowych reguł religji. Saturn przez Etrusków zwany był – Sutri. Odkryta w 1886 roku na wyspie Lemmo (Grecja) stela grobowa Pelazgów, zachowuje inskrypcje zaskakująco podobne do charakteru alfabetycznego Etrusków. Dokument ten, jako jeden z nielicznych zbliża Pelazgów do Etrusków jeszcze na terenie Grecji.
A może istnieje wspólna tożsamość: cywilizacji Atlantydy – Pelazgów – Etrusków ???
Pisząc, iż byli tutaj miłościwi bogowie na uwadze miałem Saturna. Bóg rolnictwa i zasiewów, który towarzyszy antycznym mitom zalożenia niektórych miast Ciociarii. Nie bez znaczenia miast, które w nazwie zaczynają się od litery „A”, Alatri, Anagni, Arce, Arpino, Atina. Pierwszą osadą związaną z Saturnem, była na granicy Lacjum i Toskanii – Saturnia, w której tekże zachowane są poligonalne mury. Według Dionizesa z Alicarnasso Saturn dedykuje to miasto misternemu ludowi Pelazgów. Według Pliniusza Starszego Saturnia nosiła nazwę Aurina i ponownie litera „A”. Pierwsza litera alfebetu, która nabiera formy od głowy rogatego byka (trójkąt). I wszystko staje się jakby wytłumaczalne. Saturn, bóg rolnictwa, byk zwierzę dające byt, ofiarę i symbol wartości. Jednym z ważniejszych symboli Pelazgów był „labris”, składajacy się z dwóch trójkątów połączonych horyzontalnie na przemian siebie tworząc kształt gwiazdy. Faktycznie gdyby połączyć liniami prostymi baramy murów otaczjących acropol w Alatri, uzyskamy obraz gwiazdy - słońca. Podkreślam także, że ten sam „labris” był symbolem cywilizacji myceńskiej.
W wielu dzisiejszych miastach Ciociarii zachowane są „mury Cyklopów”. W opisie skupiłem uwagę na Alatri, które dla mnie jest perłą urbanistyczną na skalę światową. Jednakże wszystkie stare osady Cioiarii kryją w sobie czar epickich sekretów, które do dziś wprowadzają w stan kontemplacji w uśpieniu minionych epok.
Sylwester Legut
Wycieczka do Włoch