Dodał admin, 2008-03-15

Karty interfejsu sieci komputerowej są konstruowane tak, aby pasowały do typowego złącza znajdującego się na płycie głównej komputera

 Funkcje pełnione przez karty sieciowe.
Jak już wspominaliśmy karty sieciowe w trakcie swojej pracy albo reagują na koli-zje występujące w sieci, albo przekazują sobie znaczniki. Rozwiązania sprzętowe danej karty sieciowej ściśle określają rodzaj sieci, z jaką dana karta będzie w stanie współpracować; będzie to sieć wykorzystująca protokół Ethernet, Token Ring, FDDI, ARCnet, czy też inny spośród dotychczas opracowanych.
Zarówno karty przeznaczone do wykrywania kolizji jak i do przesyłania znaczni-ków są wyposażone w dwojakiego rodzaju układy logiczne. Pierwsze z nich po-zwalają określić chwile, w których można nadać dane poprzez sieć. Drugie po-zwalają zaś na rozpoznanie wiadomości przeznaczonych do odebrania przez daną kartę. Przy wsparciu ze strony odpowiedniego oprogramowania, każda z kart sie-ciowych w procesie nadawania i odbierania danych wykonuje siedem głównych kroków. Gdy karta wysyła dane, kroki te wykonywane są w kolejności przedsta-wionej poniżej; podczas odbierania danych kolejność ich wykonania zostaje od-wrócona. Oto wspomniane kroki:
1. Przekazanie danych. Dane przekazane zostają z pamięci komputera do karty sieciowej lub z karty sieciowej do pamięci komputera z wykorzystaniem kanału DMĄ, pamięci dzielonej lub programowalnych układów we/wy.
2. Buforowanie. W trakcie przetwarzania przez kartę sieciową dane przechowy-wane są w buforze. Bufor pozwala na przekazywanie jednocześnie całych pa-kietów danych i dostosowanie prędkości transmisji danych w sieci do prędkości ich przetwarzania przez komputer.
3. Formowanie pakietów danych. Na tym etapie karta sieciowa dokonuje podziału strumienia danych przeznaczonych do wysłania na odpowiedniej wielkości pa-kiety, lub też otrzymywane pakiety danych łączy w jedną całość. W przypadku sieci Ethernet pakiety te mają wielkość ok. 1500 B. Sieć Token Ring zazwyczaj używa pakietów o rozmiarze ok. 4 Kb. Karta na początku każdego pakietu do-daje nagłówek a na jego końcu stopkę. Nagłówek i stopka stanowią swojego ro-dzaju „kopertę" dla przesyłanego pakietu danych. W tym miejscu pojawia się kompletny, gotowy do nadania pakiet danych. Oczywiście w procesie odbioru nagłówek i stopka zamiast ich dodawania są usuwane.
4. Właściwa transmisja danych. W przypadku sieci wykorzystujących metodę CSMA/CD, jak ma to miejsce np. dla sieci Ethernet, po uprzednim upewnieniu się, że sieć jest w danej chwili wolna, karta sieciowa wysyła poprzez okablowa-nie sieciowe pakiet danych (lub ponawia proces wysyłki, jeśli wcześniej wystąpiła kolizja). W sieciach z przekazywanym znacznikiem, karta czeka na jego otrzymanie, a następnie zamiast niego przekazuje dalej pakiet danych. (Oczywiście krok ten nie jest realizowany w procesie odbierania danych.)
5. Konwersja równoległo-szeregowa. Bajty danych znajdujących się w buforze są przesyłane przez okablowanie sieci w postaci szeregowej, kiedy to jeden bit następuje po drugim. W tym kroku karta sieciowa dokonuje w locie odpowiedniej konwersji formatu danych tuż przed ich nadaniem (lub po ich odbiorze).
6. Kodowanie/dekodowanie. Obecnie tworzone są sygnały elektryczne przesyłane przez sieć, które reprezentują dane. W przypadku sieci Ethernet wykorzystywa-ne jest kodowanie w kodzie Manchester, podczas gdy w sieci Token Ring uży-wane jest nieco inne kodowanie w różnicowym kodzie Manchester. W obu wy-mienionych metodach zamiast reprezentować logiczne O przez brak napięcia w sieci, a logiczne l przez pojawienie się tego napięcia - zera i jedynki są repre-zentowane przez odpowiednie zmiany polaryzacji napięcia.