Dodał admin, 2008-03-08

Telefonia internetowa - jeszcze kilka lat temu hasło to było popularne jedynie wśród małej grupki ludzi z branży komputerowej.

Pomijając wszystkie niedogodności, jeżeli tylko mówimy powoli i wyraźnie, nie powinniśmy mieć kłopotów z porozu-mieniem się. Problemy mogą pojawić się, gdy używamy kart z półdupleksem, gdzie często, aby przejść ze stanu odbioru w stan nadawania, trzeba nacisnąć jakiś klawisz lub ikonkę i to we właściwym czasie, tak by nie ucinać końcówek zdań. Generalnie rzecz biorąc jest to kwestia wprawy. Pozostaje jeszcze oprogramowanie, które musimy zdobyć dla siebie i swoich rozmówców. Niestety internetowe pogaduszki nie doczekały się standaryzacji i dwa różne programy najczęściej nie są w stanie dogadać się między sobą. Od strony technicznej połączenie między dwoma odległymi komputerami następuje albo po podaniu adresu IP, albo adresu poczty elektronicznej (spełniających rolę numeru telefonu) lub przez dedykowany do tego celu serwer połączeń (podobnie jak w IRC). Szybki rozwój telefonii internetowej umożliwił przeprowadzanie rozmów nie tylko pomiędzy właścicielami pecetów. Obecnie możliwości techniczne produkowanych urządzeń pozwalają na wszelkie możliwe kombinacje rodzajów połączeń, np. pc-pc, pc-telefon, telefon-pc. Oznacza to, że np. właściciel zwykłego telefonu jest w stanie dodzwonić się do kolegi posiadającego telefon internetowy zainstalowany na komputerze. Niektóre firmy wprowadziły również ciekawe rozwiązanie typu telefon-telefon, gdzie rolę medium komunikacyjnego pełni Internet zamiast tradycyjnej sieci telekomunikacyjnej. O ile pierwsze z rozwiązań nie wymaga rozbudowy istniejącej sieci komputerowej, w trzech pozostałych wymagane są inwestycje w dodatkowe urządzenia pośredniczące pomiędzy siecią komputerową, a tradycyjną centralą telekomunikacyjną. Rolę "pośredników" pełnią tzw. bramki (gateway'e). Aby zrozumieć zasady działania telefonii internetowej, najlepiej zapoznać się z podstawowymi pojęciami oraz technologiami związanymi z Internetem oraz z tym, jak mają się one do tradycyjnej sieci telekomunikacyjnej. W zwykłej telefonii, w chwili gdy użytkownik telefonu wykręca numer rozmówcy, centrala telefoniczna próbuje zestawić odpowiednie połączenie i w momencie gdy wybrany abonent odpowiada, połączenie dochodzi do skutku. Przez cały czas trwania rozmowy, niezależnie od tego, czy rozmówcy milczą czy nie, połączenie jest podtrzymywane. Jego likwidacja następuje dopiero wtedy, gdy abonent wywołujący rozmowę odłoży słuchawkę.
Internet opiera się z kolei na zupełnie odmiennej zasadzie przesyłania informacji, a jej koncepcja jest bardzo prosta. Wszystkie dane przeznaczone do transmisji dzielone są na pakiety zawierające jednocześnie dołączony adres IP (identyfikujący jednoznacznie odbiorcę) przeznaczenia pakietu oraz jego numer porządkowy. Routery internetowe i serwery zajmują się przekazywaniem tych pakietów między sobą do momentu, aż osiągną one komputer, do którego zostały przeznaczone. Droga każdego pakietu nie jest przy tym z góry dokładnie określona. Może się więc zdarzyć, że kolejne dane będą wędrowały zupełnie innymi drogami (za pośrednictwem innych komputerów) i przybędą do celu w zmienionej kolejności. W momencie gdy pakiety zaczną docierać do komputera docelowego, protokół TCP/IP z wykorzystaniem znajdujących się w każdym pakiecie numeru porządkowego troszczy się o przywrócenie oryginalnej sekwencji danych.
Dla usług takich jak e-mail lub ftp, porządek, w jakim pakiety zostały odebrane lub wielkość opóźnienia pomiędzy nimi nie ma dużego znaczenia. Zupełnie inaczej jest w przypadku usług ściśle związanych z czasem rzeczywistym, np. telefonią internetową. Każdy poślizg czasowy pojedynczego pakietu przyczynia się do powiększenia opóźnienia przekazywanego sygnału. O ile w przypadku sygnału wideo jest to stosunkowo łatwe do zaakceptowania, w rozmowie telefonicznej może znacznie zmniejszać jej komfort oraz zrozumiałość.