Dodał admin, 2008-01-13 Autor / Opracowanie: Paulina

Wirus komputerowy jest programem, który powiela się przez zarażenie zbiorów wykonywalnych, jednostek alokacji plików lub sektora startowego dyskietki lub dysku twardego

Próba załadowania programu bez podania rozszerzenia zakończy się wczytaniem wirusa. Także w tym przypadku właściwy plik może zostać uruchomiony dla niepoznaki w dalszej kolejności. „Okienkowa” wersja wirusa towarzyszącego podmienia jedną z systemowych bibliotek DLL, autentyczną zapisując pod zmienioną nazwą. Odwołanie się do funkcji z podstawionej biblioteki najpierw uaktywnia wirusa, a dopiero potem wywołuje żądaną funkcję z oryginalnego DLL-a. Ostatnia grupa mikrobów jest krzyżówką wirusów plikowych i zarażających boot-sektor. Do replikacji mogą wykorzystać równie dobrze zbiór wykonywalny, jak i sektor startowy. Używają do tego takich samych technik, jak ich protoplaści.
    Rezultat działalności „szkodnika” może wahać się od niegroźnego wypisania komunikatu na ekranie monitora, przez uszkodzenia pojedynczych plików, do nieodwracalnego zniszczenia wszystkich danych znajdujących się na dysku twardym. Wirus CIH zamazuje BIOS, unieruchamiając w ten sposób płytę główną. Aby jednak wirus przetrwał i jednocześnie zainfekował jak największą liczbę komputerów, jego obecność musi pozostać niezauważona możliwie jak najdłużej. Siłą rzeczy, najczęściej skutkiem jego działalności jest tylko nieodczuwalne nadszarpnięcie zasobów komputera w postaci kradzieży kilkuset bajtów pamięci operacyjnej i niewielkiej ilości miejsca na dysku. Czasem wystarcza to do obniżenia stabilności systemu.
    Kariera mikrobów siejących spustoszenia jest zazwyczaj bardzo krótka ponieważ wykrywane są szybko, zanim się jeszcze nadmiernie rozprzestrzenią. Prawdziwym problemem są wirusy, które replikują się przez długi czas niezauważone, a ich nieprzyjemne skutki ujawniają się dopiero w określonych okolicznościach. Co pewien czas media ostrzegają przed wyjątkowo destrukcyjnymi wirusami, które uaktywniają się w określonym czasie. Jak do tej pory takie alarmy wzbudzały tylko przerażenie wśród słabiej wyedukowanych jednostek społeczności informatycznej i zwiększały nakład czasopism branżowych. Na nowych wirusach najbardziej korzystają producenci oprogramowania antywirusowego.
    Za prawdziwą plagę należy uznać wirusy wychodzące spod rąk mniej wprawnych programistów. Często nieudolnie napisane powodują niezamierzone skutki uboczne w wyniku błędów w kodzie źródłowym. Łatwo je wykrywać i unieszkodliwiać, ale jeśli już dojdzie do infekcji, to rzadko udaje się naprawić zarażone pliki.
    Tak naprawdę do tworzenia wirusów nie jest potrzebna żadna wiedza, jeżeli wykorzysta się do tego jeden z generatorów wirusów, których wiele można znaleźć w Internecie. Ich obsługa sprowadza się do wyboru funkcji udostępnionych w menu. Czasem można wpisać tylko tekst, wypisywany przez wirusa na ekranie jako rezultat infekcji, ale niektóre generatory pozwalają określić rodzaj zarażonych plików i dołączyć własne procedury. Na szczęście stworzone w ten sposób wirusy są zwykle na tyle charakterystyczne, że skanery antywirusowe dają sobie z nimi radę bez większego problem.