Dodał admin, 2007-08-07

Cooley od dzieciństwa był idealistą, dlatego uważał, ze jego praca badawcza powinna przyczyniać się do reform społecznych, obrony przed załamaniem systemu ekonomicznego, politycznego... (Jezebel)

Cooley zawarł te tezy w swojej koncepcji jaźni odzwierciedlonej, która składa się z 3 aspek-tów:
1) nasze wyobrażenie o wizerunku nas samych w oczach innych osób,
2) związane z nim poczucie zadowolenia lub upokorzenia,
3) nasz sąd na temat nas samych.
Kolejna praca Cooley’a pt. „Social Organization” traktowała przede wszystkim o pro-blematyce grup pierwotnych. Autor definiował je jako „grupy odznaczające się ścisłym ze-spoleniem jednostek przez stosunki osobiste (face to face) i współpracę”. Podstawowymi wyróżnikami grup pierwotnych są: względna trwałość, bezpośrednie kontakty, mała liczeb-ność, niewyspecjalizowany charakter kontaktów, względna zażyłość uczestników. Według Cooley’a grupy te (w szczególności rodzina, grupa rówieśnicza czy grupa sąsiedzka) mają zasadniczy wpływ na kształtowanie się społecznej natury oraz ideałów jednostki.
Ponad te kwestie, interesowało Cooley’a społeczeństwo globalne jako zorganizowana całość, a zwłaszcza demokracja jako system ogólnospołeczny, sprawa opinii publicznej i za-gadnienie klas społecznych.
Jako teoretyk reform społecznych krytykował szybką industrializację, urbanizację, postęp techniczny, słabnięcie pierwotnych grup i ideałów. Aby temu zapobiec, Cooley uwa-żał, iż potrzebny jest do tego „adekwatny system moralny, naukowa wiedza o procesach spo-łecznych oraz odpowiedni program reform społecznych”.

KOMUNIKACJA SPOLECZNA
Osią całego systemu społecznego Cooley’a jest społeczne komunikowanie się. „Jaźń powstaje tylko dzięki komunikacji między daną osobą a najbliższymi jej grupami.” Według Cooley’a „głównym zadaniem socjologii jest badanie stosunków społecznych jako odbicia ludzkich wyobrażeń o nich. Jednostki nie istnieją poza społeczeństwem, a rozwój osobowości odbywa się dzięki procesowi uczenia poprzez komunikowanie się z innymi ludźmi”.
Zagadnienie komunikacji społecznej po raz pierwszy zawarte zostało w rozprawach doktorskich Cooley’a poświęconych w całości transportowi. Transport stanowi jedną z naj-mocniejszych więzi spajających społeczeństwo, od których zależy jego jedność.
Autor dzieli komunikację na dwa rodzaje:
1) komunikacja materialna – komunikacja w przestrzeni (transport), komunikacja w cza-sie (magazynowanie)
2) komunikacja psychiczna – komunikacja w przestrzeni ( gest, mowa, pismo, druk, te-legraf, telefon), komunikacja w czasie (zapis i przechowywanie pisma i druku, zwy-czaj, naśladownictwo, dziedziczenie).
Od pracy „Human Nature...” Cooley zajmował się już tylko komunikacja psychiczną.
Komunikacja jako złożony proces społeczny w książce „Social Organization” badana jest z punktu widzenia jednostki, małych i wielkich grup i jako proces, w którym kumulują się przekazywane treści i środki ich przenoszenia. „Na komunikację składają się wszystkie sym-bole wraz ze środkami ich przenoszenia w przestrzeni i przechowywania w czasie. Przykła-dami będą: wyraz twarzy, postawa i gest, ton głosu, wymówione słowa, pismo, druk, koleje, telegraf i telefon oraz wszelkie inne najnowsze osiągnięcia w dziedzinie .”
Sieć komunikacyjną można wyodrębnić od pozostałych aspektów świata społecznego w sposób analityczny. Poniekąd wszystkie przedmioty i działania są symbolami i prawie wszystko może być użyte jako znak. Struktura komunikacyjna tworzy z jednostki ludzkiej członka różnych zbiorowości, bez niej umysł człowieka pozostaje w nienormalnym, nieokre-ślonym stanie „ani ludzkim, ani zwierzęcym”. Koncepcja komunikacji Cooley’a jest niejako teorią antropogenezy, czyli kształtowania się człowieczeństwa, człowieka jako gatunku spo-łecznego.