Dodał admin, 2007-08-07

Mała grupa społeczna – grupa z dominującymi interakcjami bezpośrednimi (face to face). Grupy z wyłącznie interakcjami bezpośrednimi nie istnieją w rzeczywistości. Typ idealny to...(Jezebel)

  STADIA ROZWOJU OSOBOWOŚCI JEDNOSTKI
I faza zabawy, w której działające osoby (organizmy dziecięce) podejmują, odkrywają i naśladują społeczne role konkretnych przedstawicieli zbiorowości ludzkich
II faza gry, w której wyznaczone zostają zdolności jednostki do wyprowadzania wielości wyobrażeń o samym sobie z reakcji grupy jednostek uwikłanych w pewną skoordynowaną działalność zakładającą wzajemną współpracę.
III faza, jednostka może przyjąć rolę uogólnionego innego lub akceptować „wspólne postawy” (są to społeczne oczekiwania i wzorce, które pozwalają internalizującej się jednostce na uświadomienie sobie istnienia rozleglejszej społecznej rzeczywistości). W wyniku czego następuje generalizacja postaw innych ludzi i dostosowanie własnych działań do grupy jako całości społecznej. Mead uważa że społeczeństwo jest pierwotne względem jednostek, gdyż mogą one indywidualnie, a nawet całkiem samotnie żyć pod warunkiem że dzięki socjalizacji rozwinęły swoją jaźń i indywidualny umysł. Ponadto twierdzi on, że społeczeństwo to zorganizowane interakcje, które odbywają się pomiędzy przeróżnymi jednostkami wedle ściśle określonych wzorów. Społeczeństwo jest uzależnione od zdolności jaźni a w szczególności od procesu oceny siebie z perspektywy wspomnianego wcześniej uogólnionego innego.
Ważnym zagadnieniem analizowanym przez Mead’a, a dotyczącym społeczeństwa jest kontrola społeczna, która jest sprawowana nie tyle przez przymus zewnętrzny co bardziej przez wewnętrzną samokontrolę zachowań. Jednostki chcąc osiągnąć swoje egoistyczne cele, muszą przystosować swoje reakcje do zachowań innych, a tym samym poddać kontroli własne działania ze względu na partnerów interakcji co oznacza konieczność uwzględnienia wspólnych norm i reguł postępowania.
Są trzy rodzaje kontroli:
• Kontrola jednostki nad sobą, mechanizm kontroli jednostki nad sobą, własnym postępowaniem zostaje uruchomiony w momencie gdy staje się ona przedmiotem dla samej siebie.
• Kontrola społeczna nad własnym rozwojem, odróżnia społeczności ludzkie od zwierzęcych. Siłę napędową rozwoju i postępu stanowią problemy i kryzysy.
• Kontrola społeczna nad swoim środowiskiem przyrodniczym, wiąże się z Medowskim rozumieniem adaptacji np.: rola ręki w ewolucji człowieka, dzięki której może on manipulować różnymi rzeczami.
Podsumowanie społeczeństwa: termin ten traktuje on w sposób luźny, stosując go w istocie do wszelkich sytuacji, w których ma miejsce wzajemne oddziaływanie między jednostkami. Ponieważ interakcja ludzka ma charakter symboliczny stąd też granice społeczeństwa są wyznaczane przez bariery komunikowania się, a tym samym przyjmowania ról tych jednostek które nie należą do naszego najbliższego otoczenia. Mead miał wielbicieli i krytyków. Krytycy zarzucali mu zbytni optymizm i wiarę w możliwości racjonalnego porozumiewania się między ludźmi. Z drugiej strony za jego życia jego koncepcja przyczyniła się do powstania szkoły chicagowskiej, która po dziś dzień ma istotne znaczenie dla psychologii społecznej (teorii socjalizacji, patologii więzi społecznych i przestępczości). Teorie Mead’a stanowią trzon symbolicznego interakcjonizmu, który z powodzeniem rozwijali w USA jego protagoniści (Kuhn, Blumem).