Dodał admin, 2007-12-31 Autor / Opracowanie: Dominika

Układ krążenia możemy porównać do systemu wodociągowego albo układu transportującego wodę i substancje odżywcze w drzewie. Substancją transportową jest w organizmie ludzkim krew

Aorta zstępująca dzieli się na aortę piersiową i aortę brzuszną.
Aorta piersiowa zaczyna się na wysokości III — IV kręgu piersiowego i na poziomie XII kręgu piersiowego (po przejściu przez rozwór aortowy) przechodzi w aortę brzuszną. Aorta piersiowa przebiega w śródpiersiu tylnym — w górnym jego odcinku leżąc na lewo od kręgosłupa i przełyku, w dolnym — wsuwając się między przełyk a kręgosłup. Po stronie prawej graniczy z żyłą nieparzystą.
Przez rozwór aortowy przepony aorta przechodzi wraz z leżącym tu ku tyłowi od niej przewodom piersiowym. Od tego miejsca aorta piersiowa przechodzi w aortę brzuszną.
Pień ramienno-głowowy
Pień ramienno-głowowy stanowi pierwszą i najpotężniejszą gałąź łuku aorty. Odchodzi od aorty na wysokości końca mostkowego prawej drugiej chrząstki żebrowej, skąd kieruje się na prawo i ku górze do poziomu brzegu górnego prawego stawu mostkowo-obojczykowego, gdzie ulega podziałowi na t. podobojczykową prawą i t. szyjną wspólną prawą. Pień ramienno-głowowy, długości 30—50 mm, przeważnie nie oddaje żadnych gałęzi bocznych.
Od przodu naczynie to sąsiaduje z prawą żyłą ramienno-głowową, grasicą (lub ciałem tłuszczowym stanowiącym jej pozostałość) i początkowymi odcinkami mięśni: mostkowo-tarczowego i mostkowo-gnykowego prawego. Od tyłu i strony lewej — przylega do tchaŹwicy. Na prawo przebiega ż. główna i żyła ramienno-głowową prawa oraz leży opłucna. Na lewo graniczy z początkowym odcinkiem t. szyjnej wspólnej lewej, biegnącej dalej skośnie w lewo.
Tętnice podobojczykowe i tętnice szyjne wspólne są opisane dalej.

Żyły śródpiersia
Krew żylna ze śródpiersia uchodzi do wspomnianych wyżej pionowych naczyń na ścianach klatki piersiowej, jak również bezpośrednio do wielkich pni żylnych śródpiersia górnego, prowadzących krew do serca: żyły głównej górnej, żył ramienno-głowowych i żył podobojczy-kowych.
Żyły śródpiersia górnego i środkowego
Żyła główna górna (v. cava superior) jest oprócz żyły głównej dolnej jednym z dwu głównych pni żylnych, które prowadzą krew do serca. Rozpoczyna się na wysokości pierwszego stawu mostkowo-żeb-rowego ze zlania się dwóch żył ramienno-głowowych. Stąd, biegnąc wzdłuż prawego brzegu mostka, żyła ta wchodzi do worka osierdziowego, po czym na poziomie drugiej przestrzeni międzyżebrowej uchodzi do prawego przedsionka serca. Jej zewnątrzosierdziowy odcinek przylega od przodu do opłucnej, od strony prawej — również do opłucnej i prawego n. przeponowego, po stronie lewej — do aorty wstępującej. Od tyłu ż. główną górną krzyżuje korzeń prawego płuca.
Poza dopływami początkowymi największym dopływem żyły głównej górnej jest żyła nieparzysta. Do jej drobnych dopływów należą: żż. osierdziowe, żż. śródpiersiowe, żż. grasicze, czasem ż. tarczowa najniższa i prawa żyła międzyżebrowa górna.
Żyła ramienno-głowowa (v. brachiocephalica) — zarówno prawa, jak i lewa — powstaje ze zlania się żyły szyjnej wewnętrznej z żyłą podobojczykową ku tyłowi od stawu mostkowo-o-bojczykowego. Miejsce połączenia się wymienionych żył nosi nazwę kąta żylnego (angulus venosus). Do lewego kąta żylnego poza wielkimi dopływami początkowymi uchodzi przewód piersiowy (ductus thoracicus), prowadzący chłonkę ze znacznego obszaru ciała, do prawego zaś — przewód chłonny prawy (ductus lymphaticus dex-ter); (p. Naczynia chłonne klatki piersiowej). Obie żyły ramienno-gło-wowe są położone asymetrycznie. Prawa, znacznie krótsza od lewej, biegnie prawie pionowo ku dołowi; lewa, trzykrotnie dłuższa od prawej, kieruje się silnie skośnie ku dołowi i w prawo.