Dodał admin, 2007-12-31 Autor / Opracowanie: Dominika

Układ krążenia możemy porównać do systemu wodociągowego albo układu transportującego wodę i substancje odżywcze w drzewie. Substancją transportową jest w organizmie ludzkim krew

PIEŃ TRZEWNY
(Truncus celiacus)
Pień trzewny jest nieparzystym, trzewnym odgałęzieniem aorty brzusznej. Odchodzi od przedniego obwodu aorty w przestrzeni zaotrzewnowej, na wysokości krążka między kręgowego Thl2-Ll. Jego zakończenie leży tuż nad górnym brzegiem trzustki. Biegnie w dół, na prawo i nieco do przodu, leżąc do tyłu od sieci mniejszej. Jego początkowy odcinek jest objęty splotem trzewnym
Dzieli się na trzy stałe gałęzie:
• tętnicę żołądkową lewą
• tętnicę wątrobową wspólną;
• tętnicę śledzionową.

UKŁAD NACZYŃ ŻYLNYCH SZYI
Do żyt powierzchownych szyi należą żyta szyjna zewnętrzna (uena jugularis exter-na) i żyta szyjna przednia (uena jugularis anterior), a do żył głębokich - żyła szyjna wewnętrzna (vena jugularis interna).
ŻYŁA SZYJNA ZEWNĘTRZNA (Vena jugularis externa)
Powstaje z połączenia żyły usznej tylnej (yena auricularis posterior) z żyłą zażu-chwową (vena retromandibularis). Biegnie po stronie bocznej szyi na powięzi powierzchownej szyi pod mięśniem szerokim szyi, na mięśniu mostkowo-obojczykowo--sutkowym. Uchodzi najczęściej do żyły podobojczykowej (vena subclavia), do kąta żylnego lub do żyły szyjnej wewnętrznej. Kierunek jej przebiegu wyznacza linia biegnąca od kąta żuchwy do mniej więcej połowy długości obojczyka.
Dopływy:
• Początkowe:
- żyła uszna tylna (vena auricularis posterior);
- żyła zażuchwowa (uena retromandibularis).
• Boczne:
- żyły nadłopatkowe (yenae suprascapulares);
- żyły poprzeczne szyi (yenae transversae colli);
- żyła szyjna przednia (vena jugularis anterior) - może uchodzić do żyły podobojczykowej.
ŻYŁA SZYJNA PRZEDNIA (Vena jugularis anterior)
Powstaje w trójkącie podbródkowym z połączenia kilku żył skórnych dna jamy ustnej na dolnej powierzchni mięśnia mostkowo-gnykowego i mięśnia żuchwowo-gnyko-wego. Zstępuje ku dołowi do przestrzeni nadmostkowej przeważnie wzdłuż przedniego brzegu mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. W przestrzeni tej łączy się z żyłą drugostronną silnym zespoleniem poprzecznym, tzw. łukiem żylnym szyi (arcus veno-susjuguli), czyli łukiem nadmostkowym. Odcinek końcowy żyły skręca bocznie pod mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy i uchodzi albo do żyły szyjnej zewnętrznej w pobliżu jej końca, albo też bezpośrednio do żyły podobojczykowej.
ŻYŁA SZYJNA WEWNĘTRZNA (Vena jugularis interna)
Rozpoczyna się jako bezpośrednie przedłużenie zatoki esowatej opony twardej, w obrębie części bocznej otworu szyjnego. Początek żyły tworzy niewielkie wypuklenie, tzw. opuszkę górną żyły szyjnej wewnętrznej. Opuszka ta wypełnia dół szyjny kości skroniowej. W dalszym przebiegu żyła szyjna wewnętrzna kieruje się ku dołowi, najpierw wzdłuż tylno-bocznego obwodu tętnicy szyjnej wewnętrznej, a następnie wzdłuż bocznego obwodu tętnicy szyjnej wspólnej. Kończy się ona ku tyłowi od stawu mostkowo-obojczykowego, gdzie łączy się z żyłą podobojczykową, wytwarzając żyłę ramienno-głowową. Tuż przed swoim ujściem (ok. l ,5-2 cm) ma ona swoje drugie wypuklenie - opuszkę dolną żyły szyjnej wewnętrznej.