Dodał admin, 2007-12-30 Autor / Opracowanie: Studentka_1984

Uważa się powszechnie, ze zasady działania banków powinny uniemożliwić przenoszenie ryzyka na klientów deponujących w nich swoje oszczędności. Uznaje się więc, ze ryzykiem należy obciążać właścicieli

W definicji zdolności kredytowej należy podkreślić co następuje:
• kładzie akcent na przyszłość jeżeli chodzi o możliwości spłaty kredytu ale ważna jest również historia kredytowa
• jest niestopniowana, czyli albo się ją ma albo nie ma
• nie podlega negocjowaniu z bankiem- to bank decyduje o tym samodzielnie
• fakt posiadania zdolności kredytowej nie oznacza dla banku obowiązku udzielenia kredytu
• określeni, wyliczenia jej nie mają charakteru uniwersalnego; nie odbywa się w oparciu o jedną powszechną regułę, która stosowana by była przez wszystkie banki. Każdy bank tworzy własne reguły badania zdolności, z tym, że po próbie porównania tych reguł, okazuje się że wiele problemów jest wspólnych. Natomiast w różnych bankach w zależności od ich sytuacji w działalności kredytowej akcenty kładzione są na różnych problemach.
Procedura badania zdolności kredytowej jest zróżnicowana i inna dla podmiotów gospodarczych i dla osób fizycznych. Zasadnicza różnica polega na tym, że w przypadku podmiotów gospodarczych, którym udziela się kredytów relatywnie wyższych i w warunkach specyficznych i różnych dla każdego podmiotu wymagane są indywidualne podejście od banku. Natomiast w odniesieniu do osób fizycznych proces jest bardziej wystandaryzowany i zautomatyzowany. W każdym razie w każdym banku istnieją tzw. metodyki badania zdolności kredytowej odmienne dla firm i dla osób fizycznych.

Zdolność kredytowa podmiotów gospodarczych:
W ramach badania zdolności kredytowej dokonuje się przede wszystkim analizy wskaźnikowej bilansu w zakresie:
• wskaźnika rentowności,
• przepływów pieniężnych,
• stopnia zadłużenia,
-• płynności finansowej.
Dokonuje się ocen dwojakiego rodzaju:
1.statycznej tj. odnoszącej się do przeszłości i bieżącej sytuacji ekonomiczno – fizycznej,
2.dynamicznej odnoszącej się do perspektyw ekonomicznych w okresie kredytowania, a nawet w okresie wykraczającym poza ten czas. Tworzone są modele prognozowania niewypłacalności firmy w przyszłości. Podstawowym narzędziem jest wielowymiarowa analiza dyskryminacyjna. Jest to statystyczno – matematyczna procedura majaca na celu na podstawie dużej ilości danych w formie wskaźników zidentyfikowania sytuacji zagrożenia lub jej brak w zakresie spłat kredytu udzielonego firmie. W istocie problem polega na oddzieleniu przedsiębiorstw zagrożonych i niezagrożonych niewypłacalnością. W modelach tych z samego założenia zdolności kredytowej jest traktowana jako sytuacja zerojedynkowa. Firma ją ma albo jej nie ma.
Zdolność kredytowa osób fizycznych:
Na ocenę zdolności kredytowej osób fizycznych składają się dwa elementy:
1.    ocena wiarygodności klienta – scoring
2.    ocena zdolności kredytowej.
Na samym początku należy bardzo wyraźnie powiedzieć że metoda scoringowa nie jest wyłącznie sposobem oceniania zdolności kredytowej klienta indywidualnego. Z pomocą scoringu bada się wiarygodność klienta, a nie jego zdolność do spłaty kredytu. Wiarygodność potencjalnego kredytobiorcy może być wysoka, natomiast zdolność do spłaty kredytu niska lub zerowa. Scoring to metoda statystyczna oparta na ekstrapolacji co oznacza, że o przeszłości wykonuje się na podstawie przeszłości. To wymaga przede wszystkim gromadzenia danych historycznych oraz doświadczenia. Scoring to zbiór reguł wg których ocenia się przeciętnego indywidualnego klienta. Tworzy się je na podstawie bardzo wielu danych obejmujących liczne grupy klientowskie. Ocenie wyrażonej w punktach podlegają cechy socjodemograficzne klienta takie jak: wiek, stan cywilny, sytuacja rodzinna, zawód, dochód, miejsce zamieszkania. Chodzi przede wszystkim o badanie cech, które mogą mieć wpływ na spłacalność kredytu.