Dodał admin, 2007-12-26 Autor / Opracowanie: Weronika Żórawska

W systemie finansów publicznych centralne miejsce zajmuje budżet państwa. Wynika to nie tylko stąd, że w budżecie państwa gromadzi się i dzieli największą część środków publicznych

Opodatkowanie podmiotów i działalności gospodarczej sprowadza się do następujących możliwości:
•    podatek może być nakładany na gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa,
•    podmiotem opodatkowania mogą być zasoby (czynniki produkcji) oraz towary i usługi,
•    podatek może obciążać albo sprzedającego, albo nabywającego czynnik produkcji, towar, usługę,
•    podatek może obciążać dochody lub wydatki podatnika,
•    przedmiotem opodatkowania może być przychód (obrót), dochód, majątek, konsumpcja (wydatek).
Każde z możliwych rozwiązań wywołuje bezpośredni lub pośredni wpływ na alokację zasobów ziemi, zasobów pracy, zasobów kapitału rzeczowego.

spustoszenie podatkowe - skutki jakie wywołują ciężary podatkowe. Opodatkowanie produktów oraz zasobów pracy, ziemi czy kapitału rzeczowego powoduje wzrost ich ceny i wszelkie skutki związane z funkcjonowaniem rynku.

WPŁYW PODATKÓW NA OSZCZĘDNOŚCI I INWESTYCJE
Skłonność podmiotów do oszczędzania uzależniona jest nie tylko od: stopy oprocentowania depozytów i stopy inflacji, lecz także od stopy opodatkowania dochodów
z kapitału, czyli oszczędności pieniężnych podmiotów ulokowanych na rynku finansowym. Również skłonność do inwestowania przez przedsiębiorstwa jest uzależniona od stopy opodatkowania dochodów z zainwestowanego kapitału.

REDYSTRYBUCYJNE SKUTKI PODATKÓW
Głównym narzędziem redystrybucji dochodów przez państwo są podatki. Państwo realizując za pomocą podatków cele fiskalne jednocześnie dokonuje, po uzyskaniu społeczeństwa, korekty dochodów wedle przyjętych kryteriów.
Działalność fiskalna państwa ma więc zaszyfrowane cele pozafiskalne; są one jednym z wyrazów interweniowania państwa w funkcjonowanie mechanizmu rynkowego. Przesłanką interwencjonizmu państwowego jest niesprawność rynku, wyrażająca się
m.in. w nieprawidłowym (nadmiernie zróżnicowanym) podziale dochodów w społeczeństwie. Ponieważ przejmowanie przez państwo dochodów, głównie w postaci podatków, powoduje zwykle wyprowadzenie części dochodów poza ściśle gospodarczy, działalność fiskalna państwa w wielu przypadkach jest w opozycji wobec efektywności gospodarowania. Jest to więc przykład konfliktu między różnymi celami państwa i gospodarki. W związku z tym
z całą ostrością pojawia się teoretyczny problem granic redystrybucji budżetowej, dokonywanej głównie przez podatki. Jednym z pozafiskalnych motywów gromadzenia dochodów przez państwo jest równość i sprawiedliwość społeczna. Rynek jest bezwzględnym „organizatorem” życia gospodarczego i społecznego. W funkcjonowaniu rynku występują też nieprawidłowości, będące np. skutkiem nieuczciwej konkurencji, monopolizacji, dyskryminacji płacowej pewnych grup ludności itd. Stąd zadanie dla państwa korygowania nieuzasadnionych rozpiętości w dochodach poszczególnych podmiotów. Korekta ta dokonywana jest głównie za pomocą podatków, w mniejszym zaś stopniu za pomocą wydatków, np. w postaci zasiłków z opieki społecznej.
Można zauważyć prawidłowość polegającą na tym, że kraje które weszły na ścieżkę przemian ustrojowych wykazują silne procesy rozwarstwiania się dochodów. Jest to szczególnie wyraźne w krajach dawnego Związku Radzieckiego. Na tym tle zwraca uwagę względnie stabilny  rozkład dochodów w bogatych krajach Europy Zachodniej.
WSPÓŁCZYNNIK GINIEGO jest jednym z mierników zmian w sferze dochodów.