Dodał admin, 2007-12-25 Autor / Opracowanie: Weronika Żórawska

Przedsiębiorstwo to zorganizowany przez przedsiębiorcę zespół pracy i środków materialnych, działający dla zaspokojenia cudzych potrzeb z uwzględnieniem dobrowolnego ryzyka.

Amortyzacja to:
•    miernik wartości przenoszonej przez środki trwałe na produkt,
•    czynnik określający udział wartości przeniesionej w kosztach produkcji,
•    narzędzia stopniowego akumulowania pieniężnego odpowiednika tej wartości na reprodukcję środków trwałych.
        W funkcji przenoszenia wartości amortyzacja odgrywa rolę elementu kosztów produkcji, następuje bowiem przeniesienie równowartości zużytego majątku trwałego w skład kosztów produkcji.
        W funkcji odtworzenia amortyzacja odgrywa rolę finansowego zabezpieczenia restytucji środków pracy, a więc reprodukcji prostej. Wszystkie czynności związane
z procesem przenoszenia wartości znajdują wyraz w tworzeniu odpisów amortyzacyjnych
w ciągu całego okresu eksploatacji. Podstawą amortyzacji powinna być wartość odtworzeniowa środka trwałego.
        Reprodukcja prosta całkowita polega na zastąpieniu zużytych fizycznie lub moralnie zasobów majątkowych nowymi egzemplarzami tego samego lub podobnego rodzaju.
        Reprodukcja rozszerzona polega na powiększeniu wartości obiektów majątku trwałego, która powoduje wzrost jego wolumenu w postaci rzeczowej.
        Rozszerzona reprodukcja kapitału trwałego odbywa się przez inwestycje rozwojowe. Wspólną cechą reprodukcji prostej całkowitej i rozszerzonej jest wprowadzenie nowych obiektów majątkowych zamiast zużytych bądź ich rozszerzenie.
Podstawowe składniki majątku obrotowego to: zapasy, gotówka, krótkoterminowe papiery wartościowe, nie rozliczone zaliczki na poczet dostaw zapasów, rozliczenia miedzyokresowe, należności i środki pieniężne.

Zarządzanie przedsiębiorstwem polega na wykorzystaniu wszystkich zasobów, którymi ono dysponuje, dla osiągania założonych celów. Do zasobów tych należą m.in. zatrudnieni pracownicy, których uważa się za jeden z najważniejszych zasobów. Zarządzanie tymi zasobami musi uwzględniać ich odmienność w porównaniu do pozostałych zasobów firmy. Zasoby ludzkie mogą się stać zawodnym elementem firmy, zwłaszcza gdy zarządza się nimi po amatorsku. Charakteryzują się nietransferowalnością praw własnych, co znaczy, że pracodawca ma prawo do wykorzystania w określony sposób zdolności, umiejętności
i doświadczenia pracownika, ale nie staje się jego właścicielem. To pracownik decyduje o tym, w jaki sposób będzie się angażował w powierzoną pracę.
Ludzie są najcenniejszym zasobem firmy, ponieważ są kreatywni, przedsiębiorczy, posiadają możliwości uczenia się, doskonalenia swojego potencjału – są więc strategicznym zasobem firmy. Jak każdy zasób są źródłem szans i zagrożeń.
        Za podstawowe komponenty zarządzania zasobami ludzkimi przyjmuje się:
1.    planowanie zatrudnienia – obejmuje planowanie potrzeb i ich pokrycia wg ilości, jakości, czasu i miejsca, określa liczbę wykwalifikowanego personelu.