Dodał admin, 2007-12-25 Autor / Opracowanie: Weronika Żórawska

Przedsiębiorstwo to zorganizowany przez przedsiębiorcę zespół pracy i środków materialnych, działający dla zaspokojenia cudzych potrzeb z uwzględnieniem dobrowolnego ryzyka.

Ocena absolutna polega na porównaniu wyników pracownika z ustalonymi standardami. Metody tej oceny to:
• ilościowe standardy pracy
• punktowe skale ocen
• testy
• metoda wydarzeń krytycznych
• skale behawioralne
• zarządzanie przez cele.
Ocena relatywna dokonywana jest na podstawie porównania pracowników. Metody tej oceny to:
• ranking
• metoda rozkładu normalnego
• porównanie parami.
4.    wynagrodzenie (motywowanie) – to ogół zasobów finansowych przyznawanych pracownikom w zamian za ich działalność zawodową, zarówno przewidzianych, jak i nie przewidzianych w umowie o pracę. Należy wyróżnić główne formy wynagrodzeń:
• płace – można ją podzielić na płacę zasadniczą i dodatki do płacy gwarantowane kodeksem pracy,
• premie – wynagrodzenie posiadające cechy bodźców uzupełniających i ruchomych,
• nagrody – bodźce o charakterze uzupełniającym, obejmujące wynagrodzenia okresowe za szczególnie wyróżniające, solidne, zdyscyplinowane wykonanie pracy, bądź za dodatkowe osiągnięcia wykraczające poza normalne obowiązki pracownika.
• świadczenia dodatkowe (ubezpieczenia emerytalne, zdrowotne, odprawa emerytalno-rentowa i inne).
Podstawowe formy płac: czasowa, akordowa, mieszana (akordowo-czasowa).
        Plany kafeteryjne – polegają na tym, że w ramach określonej kwoty czy procentu wynagrodzenia pracownik ma możliwość wyboru i zamiany jej na ekwiwalent rzeczowy. Rzeczowe formy wynagrodzeń na ogół nie są objęte podatkiem dochodowym.
5.    rozwój zawodowy pracowników – szkolenie pracowników to uczenie sposobu wykonywania czynności na stanowisku, na jakim zostali zatrudnieni. Rozwój (doskonalenie) to uczenie pracowników fachowych umiejętności niezbędnych na ich obecnym i przyszłym stanowisku pracy.
        Modele polityki personalnej:
1.    model sita – oparty jest na 2 założeniach. Przyjmuje się, że dorosły człowiek jest istotą
w pełni ukształtowaną i w zasadzie nie można go zmienić. Po za tym przyjmuje się, że konkurencja między ludźmi spełnia istotną rolę motywacyjną. Model sita jest oparty na konkurencji i rywalizacji w systemie sit w momencie przyjmowania się do pracy oraz
w trakcie pracy. Taki model polityki kadrowej pozwala pracodawcy zapewnić najlepszych kandydatów i najlepszych pracowników.