Dodał admin, 2007-12-12 Autor / Opracowanie: Studentka_1984

J. M. Keynes przedstawił swoją teorię pieniadza, zwaną teorią preferencji płynności,

Rynkowa stopa procentowa nadal będzie jednak miała tendencję do spadku, należy bowiem pamiętać, że wzrosła podaż pieniądza. Posiadacze dodatkowej gotówki znów będą kupowac obligacje, podbijając ich ceny i przyczyniajac się do spadku stopy procentowej, Nastepuje zachwianie racjonalnej struktury aktywow w skali całej gospodarki.
W wyniku wzrostu podaży pieniądza oraz substytucji obligacji i zasobów pieniężnych następuje spadek stopy procentowej.
Jednak może zaistnieć sytuacja, w ktorej wystąpi tak duży wzrost cen obligacji i tak duży spadek rynkowej stopy procentowej, że społeczeństwo będzie preferowało utrzymywanie wyłącznie zasobów pieniężnych. Nasili się spekulacyjny popyt na pieniądz. Sytuację tę Keynes okreslił jako pułapkę płynności (liquidity trap).
W drugim etapie transmisji spadek stopy procentowej zwiększa popyt na dobra inwestycyjne. W nowej sytuacji zwiększa sieę bowiem relatywnie stopa dochodowości inwestycji; relatywnie, tzn. w porownaniu z dochodowością papierów wartościowych. Przedsiębiorcom bardziej opłaca się inwestować w dobra realne niż lokować wolne środki na rynku pieniężnym. Obligacje są przecież drogie, a dochód stosunkowo niski.
W trzecim etapie transmisji wzrost wydatków inwestycyjnych przedsiębiorstw zwiększa dochody społeczeństwa przez działanie mnożnika inwestycyjnego.

Nie jest to jednak końcowy etap sekwencji zjawisk. W gospodarce działają też sily ograniczające ekspansje. Wzrost dochodów społeczeństwa zwiększa popyt na pieniądz z powodu występowania motywu transakcyjnego i przezornościowego. Następuje niejako cześciowa kompensata zjawisk. Wzrost popytu na pieniądz osłabia działanie efektów mnożnikowych, a niska stopa procentowa zwiększa spekulacyjny popyt na pieniądz. Społeczeństwo wyzbywa się płynnych aktywów finansowych, gdyż ceny ich są wysokie, a dochodowość niska. Rezultatem tych działań jest spadek rynkowych cen obligacji i wzrost stopy procentowej. Zahamowane zostają inwestycje, nie rosną rownież dochody społeczeństwa.
Niecały przyrost podaży pieniądza przekształca się więc w wydatki. Im niższa jest stopa procentowa, tym wyższa jest skłonność do utrzymywania rezerw gotówkowych. Ogólnie jednak, ekspansja monetarna ożywia produkcje i zwiększa zatrudnienie.

J. M. Keynes zwraca uwagę na sytuację, w której polityka pieniężna staje się bezużyteczna jako narzędzie pobudzania aktywności gospodarczej. Sytuację tę określa mianem pułapki płynności. Jest to sytuacja, w której rynkowa stopa procentowa kształtuje się na tak niskim poziomie, że popyt na pieniądz staje się nieskończenie duży. W okresach depresji gospodarczej stopa procentowa może obniżyć się tak bardzo, że w społeczeństwie zapanuje pogląd, iż dalszy jej spadek jest niemożliwy. Na ogół przewiduje sie jej wzrost,
a tym samym spadek rynkowych cen obligacji. To z kolei sprzyja utrzymywaniu zasobów pieniądza na jak najwyższym poziomie. Nie opłaca się przecież utrzymywać dochodów
w postaci obligacji, gdyż przewiduje sie straty z tytułu spadku ich wartości rynkowej. W takiej sytuacji każdy przyrost podaży pieniądza będzie unieruchomiony, ponieważ popyt na gotówkę jest nieograniczony. Realne wydatki nie zwiekszą sie. Obniżenie stopy procentowej w celu pobudzenia aktywnosci gospodarczej bedzie nieskuteczne. Jedynym sposobem na wzrost inwestycji i produkcji sektora prywatnego jest zwiększenie wydatków budżetowych, które bezpośrednio uruchamiają procesy mnożnikowe.