Dodał admin, 2007-12-12 Autor / Opracowanie: Studentka_1984

J. M. Keynes przedstawił swoją teorię pieniadza, zwaną teorią preferencji płynności,

w świecie niepewności. Zasoby te zmieniają się proporcjonalnie i w tym samym kierunku, co dochody społeczeństwa. Przezoraościowa szybkość krażenia pieniądza jest stała. Wobec tego cały popyt na pieniądz wynikajacy z motywu transakcyjnego i przezornościowego zależy od dochodu nominalnego.
Motyw spekulacyjny, czyli skłonnosc do utrzymywania zasobów pieniężnych wynikająca z chęci oszczędzania. Motyw ten wiaże sie z funkcją pieniądza jako środka akumulacji. Oczywiście, oszczędności mogą być również utrzymywane w obligacjach, ale wiaże się to z ryzykiem. Obligacje mogą przecież całkiem utracić wartość lub może zmniejszyć sie ich cena rynkowa. Społeczenstwo utrzymuje zasoby pieniężne, aby spekulować na rynku papierów wartosciowych w celu osiągnięcia zysku.
O postaci utrzymywania majatku decyduje rynkowa stopa procentowa. Im jest ona wyższa, tym bardziej opłacalne jest lokowanie oszczędności w obligacjach, gdyż w przeciwieństwie do gotówki przynoszą, one dochód. I na odwrót, im rynkowa stopa procentowa jest niższa, tym mniejszy jest dochód z obligacji i tym wiekszego znaczenia nabiera cecha płynnosci zasobów pieniężnych. Przypomnijmy założenie Keynesa, że aktywa finansowe są dobrym substytutem pieniądza.
Wplyw stopy procentowej na wartość spekulacyjnych zasobów pieniężnych przejawia sie także w inny sposób. Stopa procentowa oddziałuje na rynkową cenę obligacji. Gdy stopa procentowa rośnie, to rynkowa cena obligacji spada, i na odwrót. Decyzja o lokacie majątku zależy więc nie tylko od dochodowości, lecz także, od wpływu stopy procentowej na rynkową wartość kapitału. Dochody z oprocentowania obligacji mogą nie skompensować straty z tyrułu spadku ich wartości. Wszystko zależy od trafności przewidywań dotyczących wysokości rynkowej stopy procentowej. Każda jednostka ma pewien pogląd na wysokość przyszłej rynkowej stopy procentowej. Ma też pogląd na normalny, standardowy jej poziom, ukształtowany w ustabilizowanych warunkach gospodarowania. Odchylenia bieżącej stopy procentowej od normalnego jej poziomu pozwalają przewidzieć przyszły kierunek zmian. Jeżeli bieżąca stopa procentowa jest wyższa od normamej, to należy spodziewać sie jej spadku. Spadek rynkowej stopy procentowej wywołuje wzrost rynkowych cen obligacji. Opłacalne staje się wiec ich utrzymywanie. Wprawdzie dochód z oprocentowania spadnie, ale więcej zyska się na wzroście rynkowej ceny obligacji. Przeciwnie dzieje się, gdy rynkowa stopa procentowa jest niższa od normalnej. Wówczas przewiduje się jej wzrost oraz spadek rynkowej ceny obligacji. Oplacalne staje się utrzymywanie zasobów pieniężnych, gdyż wprawdzie oprocentowanie obiigacji wzrosnie, ale więcej straci się na spadku rynkowej ceny obligacji.
J. M. Keynes analizował tylko jedną stopę procentowa, uważał bowiem, że oprocentowanie różnych aktywów finansowych jest ze sobą ściśle powiązane. Zmiana stopy procentowej jednego rodzaju aktywów powoduje zmianę w tym samym kierunku stopy procentowej pozostalych rodzajów aktywow. Skoro istnieje okreslona struktura stop procentowych na rynku, to wystarczy analizowac tylko jedną z nich.

Jak Keynes widział wpływ zjawisk pieniężnych na realne procesy gospodarcze?
Załóżmy, że podaż pieniądza wzrasta wskutek zakupu obligacji rzadowych przez bank centralny. Wzrastają ceny obligacji, część posiadaczy tego typu walorów wyzbywa się ich, gdyż woli utrzymywać zasoby pieniężne, a oprocentowanie obligacji jest teraz niskie. Ponieważ, według Keynesa, istnieje wysoka substytucyjnośc walorów finansowych
i gotówki, wystarczy niewielki wzrost cen tych pierwszych (spadek ich oprocentowania
i w ogóle spadek rynkowej stopy procentowej), aby przywróćic równowagę między podażą i popytem na aktywa finansowe i pieniądz.