Dodał admin, 2007-12-02 Autor / Opracowanie: Studentka_1984

Koszty banku można rozpatrywać jako sumę kosztów stałych oraz kosztów zmiennych. Koszty stałe, czyli niezmienne, mają taki charakter do określonego poziomu aktywów banku.

 Kosztami uzyskania przychodów są generalnie m.in. rezerwy celowe – z wyjątkiem tych rezerw utworzonych na pokrycie:
•    kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii straconych, udzielonych przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,
•    wymagalnych, nieściągalnych kredytów (pożyczek),
•    wymagalnych, a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek,
•    zakwalifikowanych do kategorii straconych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, udzielonych przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,
•    25% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych oraz 25% zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek – udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.,
•    50% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych oraz 50% zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek – udzielonych przez bank przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.
W każdym z tych przypadków warunkami dodatkowymi zaliczenia w koszty są:
•    uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności,
•    udzielenie kredytów i gwarancji (poręczeń) będących podstawą wierzytelności, zgodnie z prawem.
Nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, w szczególności, jeżeli:
•    dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
•    zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
•    wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
•    Wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego,
•    wierzytelność została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
•    miejsce pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony jego majątek mimo podjęcia przez wierzyciela działań zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku.
Katalog przypadków nieściągalności nie jest zamknięty. Udowodnienie prawdopodobieństwa nieściągalności spoczywa na podatniku (banku).
W przypadku wątpliwych kredytów (pożyczek) dla utworzenia rezerwy uznanej za koszt uzyskania przychodu wystarczająca jest ich kwalifikacja do tej grupy ryzyka na podstawie kryteriów określonych w rozporządzeniu w sprawie rezerw celowych. Rezerwy na wierzytelności uznawane za koszt uzyskania przychodów nie mogą przekraczać kwoty tych wierzytelności pomniejszonej o wartość zabezpieczeń objętych rezerwą. Oznacza to konieczność pomniejszania podstawy tworzenia rezerwy o wartości zabezpieczeń.
Ustawa o podatku dochodowym pozwala – bez względu na osobę dłużnika – uznać rezerwę za koszt podatkowy, jeżeli opóźnienie w spłacie kapitału kredytu (pożyczki) lub odsetek przekracza 6 miesięcy (przy niespełnieniu dodatkowego warunku).