Dodał admin, 2007-11-27 Autor / Opracowanie: Studentka_1984

System informacyjny i controlling ma ułatwić zintegrowane zarządzanie bankiem, a w efekcie osiągnięcie wysokiej rentowności przy minimalnym poziomie ryzyka bankowego.

Budżet może być przygotowany na niższym szczeblu zarządzania, a następnie weryfikowany. Rzadziej natomiast przygotowywany jest na wyższym i przekazywany do realizacji na niższy szczebel. Przygotowywanie budżetu wymaga na ogół wiele etapów. Budżet banku może być podzielony na komórki produktowi, obszary (np. administracja obiektu, telekomunikacja, szkolenie i marketing). W ramach obszarów mogą funkcjonować budżety poszczególnych komórek i komórki wspomagające.
Budżetowanie może również obejmować samodzielne zadania (przedsięwzięcia), które nie kwalifikują się do obszarów funkcjonowania banku. Budżetowanie powiązane jest z rachunkiem wyników i strat przez pozycje budżetowe, które odpowiadają na ogół przekrojowi analitycznemu w planie kont, co pozwala na bieżące monitorowanie wydatków.
Etapy Planowania Budżetowego
1 – formułowanie celów i zadań
2 – przekazywanie podstawowych wskaźników i założeń
3 – przygotowanie budżetu
4 – weryfikacja i zatwierdzanie
5 – włączenie do planu banku
Budżetowanie jest narzędziem ex post nie może zastąpić oceny potrzeb wydatków – kosztów na etapie podejmowania decyzji tj. zawierania umów, podpisywania zamówień, angażowania pracowników. Kryteria planowania i przypisywania powinny być jasne i nie podlegać trybowi przetargowemu w trakcie odnoszenia kosztów na stanowiska, a zwłaszcza nie mogą zakłócać regulowania zobowiązań wobec kontrahentów.
5. WEWMRTZNY ROZRACHUNEK W BANKU
Wewnętrzny rozrachunek w banku może ilustrować i monitorować generować wyniku finansowego dwoma metodami:
•    ustalając przychody od aktywów i przypisując im średnie koszty finansowania oraz koszty działania i inne – wariant taki bazuje na warunkach obiektywnych, abstrahuje niejako od strategii banków oraz warunków działania w postaci kosztu krańcowego.
•    wprowadzając wewnętrzne ceny rozliczeniowe (transferowe) będące alternatywnymi kosztami pozyskania depozytów czyli możliwościami realokacji strumieni finansowych w bezpieczne płynne aktywa, np. bony skarbowe.
AKTYWA przypisywane są do poszczególnych obszarów działalności zgodnie z określonymi dla nich zadaniami. PASYWA OBCE przypisane są według obszaru pozyskania. FUNDUSZE WŁASNE w pierwszej kolejności przypisane zostały do sfinansowania aktywów niepracujących, a następnie tych, które utrzymywane są dla zapewnienia płynności, w pozostałej części przypisano je proporcjonalnie do wielkości aktywów.
MOŻEMY WYODRĘBNIĆ TRZY JEDNOSTKI ROZLICZENIOWE (OBSZARY):
•    bankowość depozytowo – kredytowa
•    bankowość inwestycyjna
•    bankowość skarbcowa.