Dodał admin, 2007-11-18 Autor / Opracowanie: Paweł Stasiak

Książkę, którą wybrałem o wychowaniu, nosi tytuł: O Prawie Harcerskim Przy Ognisku, autorem tej ksiązki jest W. Hauser, została wydana w Warszawie w 1998r przez Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej

PALEC WSKAZUJĄCY-czyli współzawodnictwo i współdziałanie (gry i zawody),
TRZECI PALEC-czyli wzajemność oddziaływania (brak podziału na wychowawców i wychowanków, braterstwo),
CZWARTY PALEC-oddziaływanie pośrednie (przeżycie, a nie kazanie i nauka),
PIĄTY PALEC-zależne od wieku i umiejętności stopniowanie trudności (na takim założeniu zbudowany jest system stopni i sprawności).
Opisana powyżej przeze mnie w dużym uproszczeniu metoda ta jest, obudowana bogatą propozycją form pracy ( z nimi najczęściej jest utożsamiane harcerstwo) jak i barwną obrzędowością.
Idea i metoda są tylko częścią-oczywiście najistotniejsza-harcerskiego systemu wychowawczego. Ze względu na konieczność budowy ładu moralnego idea powinna być najbardziej stabilnym i niezmiennym elementem. Również metoda podlega niewielkim modyfikacjom, i to głownie przez nowe treści i nowe formy dostosowane do potrzeb i warunków. Całość systemu w sposób bardzo czytelny można wpisać w kopertę, której rogi stanowią IDEA, METODA, ORGANIZACJA I RUCH, a środek- nieustannie zmieniający się PROGRAM. Organizacja jako określona struktura jest pojęciem węższym od ruchu obejmującego wszystkie organizacje harcerskie, rodziców skupionych wokół drużyn harcerskich, byłych harcerzy. Warto zwrócić uwagę, że właśnie różnice w idei wpływają na istnienie wielu organizacji.
Zwrotnikiem i gwarantem równocześnie dla skutecznej realizacji założeń wychowania harcerskiego jest postawa instruktora-wychowawcy. I nie jest ważne czy określa się go jako starszego brata, mistrza, wodza czy przewodnika.
To jego postawa jest kluczem do sukcesu, jakim jest wychowanie człowieka żyjącego ideałami Prawa Harcerskiego. Nie może wychowawca rozdzielać harcerskiej służby od życia osobistego, Harcerski dekalog obowiązuje w całym życiu. Wokoło tego problemu rozgrywa się wiele sporów we współczesnym harcerstwie.
Baden-Powell twierdził, że aby być skautowym instruktorem, wcale nie trzeba być kimś nadzwyczajnym. Wystarczy jedynie mieć w sobie chłopięcego ducha, rozumieć potrzeby, poglądy i pragnienia różnych okresów chłopięcego życia, działać raczej na poszczególne jednostki, niż na cały zespół zbiorowo i umieć wzbudzić ducha wspólnoty pomiędzy swoimi chłopcami.
A nagroda? Nagroda będzie zadowolenie, jakie daje spełnienie obowiązku za cenę samozaparcia, oraz rozwijanie charakteru chłopców czy dziewcząt, co da im różne możliwości w życiu, że pracuje się, aby zapobiec złu, który gdyby pozwolić mu się krzewić, zepsułoby naszą młodzież.
Patrząc na obowiązujących, wędrujących czy uczestniczących w uroczystościach patriotyczno-religijnych harcerzy, pamiętajmy, że są to jedynie zewnętrzne przejawy głębokich działań wychowawczych. Harcerstwo nie jest dekoracją, lecz ruchem wychowawczym stanowiącym połączenie braterstwa służby i świeżego powietrza.