Dodał admin, 2007-10-26 Autor / Opracowanie: MonikaKulińska85

Pranie Brudnych Pieniędzy oznacza wymianę funduszy otrzymanych w wyniku aktywności kryminalnej na ‘czyste’ pieniądze, bez powiązania ze swoim nielegalnym źródłem.

 3.    Art. 5 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o ochronie obrotu gospodarczego oraz o zmianie niektórych przepisów prawa karnego - pierwsza kryminalizacja prania pieniędzy - ustawa wprowadziła nowy typ przestępstwa tj. pranie pieniędzy, polegający na wprowadzaniu do legalnego obrotu środków płatniczych, papierów wartościowych lub wartości dewizowych pochodzących ze zorganizowanej przestępczości (obrót środkami odurzającymi lub psychotropowymi, fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, wymuszanie okupu, handel bronią)
4.    Art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny.

(Doprecyzowanie zachowań sprawczych w praniu pieniędzy i stworzenie zamkniętej listy przestępstw bazowych, ale opartej na działaniach prowadzonych w ramach przestępczości zorganizowanej. Kształt art. 299 uniemożliwiał ściganie prania pieniędzy ze wszystkich przestępstw.)
5.    Art. 106 (nowego) Prawa bankowego

(Banki zobowiązane zostają do przeciwdziałania wykorzystywaniu swojej działalności dla celów mających związek z przestępstwem określonym w art. 299 k.k. i przeciwdziałania przestępstwom bankowym w ogóle; prowadzą rejestr wpłat gotówkowych pow. 10 tys. euro, identyfikują tożsamość dokonujących wpłat oraz beneficjentów.)
6.    Uchwała Nr 4/98 Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie trybu postępowania banków w przypadkach prania pieniędzy oraz ustalenia wysokości kwoty i warunków prowadzenia rejestru wpłat gotówkowych powyżej określonej kwoty oraz danych o osobach dokonujących wpłaty i na rzecz których wpłata została dokonana.

(Uszczegóławia dotychczasowe obowiązki, wprowadza m.in. zasadę rejestracji każdej transakcji, jeśli wydaje się podejrzana, obowiązek odpowiedniego prowadzenia i zabezpieczenia rejestrów, prowadzenia zbiorczego rejestru wpłat przez centrale banków, wprowadza obowiązek współpracy banku z prokuraturą, GINB tj. kierowania sprawy w trybie poufnym do prokuratury w przypadku podejrzenia prania, powiadamiania przez bank GINB o skierowaniu sprawy i GINB przez prokuraturę o wynikach podjętych działań).
7.    Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł.

(Pierwsze systemowe rozwiązania umożliwiające budowę spójnego i kompleksowego systemu walki ze zjawiskiem prania pieniędzy.)
8.    Nowelizacja art. 299 k.k. - art. 43 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r.

(Zmiana definicji prania pieniędzy, odejście od zamkniętego katalogu przestępstw bazowych, wprowadzenie odpowiedzialności każdej osoby, bez względu na związki z przestępstwem pierwotnym, karalność wszystkich/jakichkolwiek form prania pieniędzy.)

Droga do ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł
1.    Międzynarodowa Konferencja Naukowa w Mikołajkach kwiecień 1993 r. "Proceder prania brudnych pieniędzy" - początki koncepcji powołania organu niezależnego do koordynacji wszelkich działań w zakresie zapobiegania procederowi
2.    Powołanie komisji międzyresortowej (minister sprawiedliwości, finansów, spraw wewnętrznych, prezes NBP, komendant KGP, Prezes GUC) w celu oceny zjawiska i doprowadzenia do pełnej realizacji Zaleceń FATF w zakresie przeciwdziałania praniu.