Dodał admin, 2007-10-14 Autor / Opracowanie: e-Remek

Większość składających się na WAP protokołów i aplikacji powstała bezpośrednio w wyniku modyfikacji bądź adaptacji istniejących protokołów internetowych, takich jak TCP/IP, HTML, HTTP.

 Jej najważniejszym elementem jest WAP Proxy serwer pełniący funkcje gatewaya pomiędzy standardowymi internetowymi protokołami komunikacyjnymi, takimi jak TCP/IP i HTTP, a odpowiadającymi im protokołami WAP dla sieci komórkowych: Wireless Session Layer (WSP), Wireless Transport Layer Security (WTLS) i Wireless Transport Protocol (WTP). Specjalne znaczenie ma opcjonalny serwer rozszerzający możliwości platformy WAP: WML konwerter, który filtruje i transluje HTML na WML i vice versa, dzięki któremu abonenci WAP uzyskują dostęp także do "tradycyjnych", nie tylko WML-owych web serwerów. Ostatnią maszyną uwidocznioną na rysunku jest Wireless Telephony Application (WTA) serwer. WTA jest specjalizowanym serwerem WML-owym dedykowanym do tworzenia usług internetowych wykorzystujących możliwości komunikacyjne telefonów, np. odwołujących się poprzez skrypty WML-owe do książki telefonicznej na karcie SIM bądź przejmujących kontrolę nad przebiegiem połączenia (transfer rozmów, zawieszanie połączeń, obsługa połączeń konferencyjnych, itp.). Jak wcześniej wspomniałem, aplikacje WAP są w pełni przeźroczyste dla rodzaju sieci czy używanych usług transmisji danych. Zapewnia to, tradycyjna we wszystkich systemach telekomunikacyjnych, warstwowa architektura protokołów przedstawiona dla WAP
Najniższą, "fizyczną" warstwę stanowią tutaj poszczególne usługi transmisji danych występujące w różnych typach sieci komórkowych, np. SMS, USSD, CSD (połączenia komutowane), HSCSD, GPRS dla GSM. Pierwszą, wspólną warstwą WAP jest Wireless Transport Layer (WTP), będący odpowiednikiem internetowego protokołu TCP/IP. Głównym zadaniem WTP jest dostarczenie kanału transmisyjnego niezawodnego i przeźroczystego dla warstw wyższych, niezależnie od używanej usługi transmisji danych. Ze względu na różnorodność i odmienną specyfikę różnych możliwych usług transmisji danych, w ramach WTP zdefiniowane zostały aż trzy protokoły: WTP/D dla usług transmisji danych typu datagram (np. SMS), WTP/T dla usług o charakterze transakcyjnym oraz WTP/C dla usług połączeniowych (tradycyjna usługa transmisji danych po łączach komutowanych). Z usług warstwy transportowej korzysta warstwa Wireless Transport Layer Security (WTLS), odpowiedzialna za zapewnienie bezpieczeństwa, integralności i poufności przesyłanych danych. WTLS jest odpowiednikiem HTTPS, stosowane mechanizmy bezpieczeństwa to szyfrowanie przesyłanych danych oraz autoryzacja użytkowników. Wprowadzenia tej warstwy wymagają m.in. wszystkie aplikacje bankowe i elektronicznego handlu. Za nawiązanie i podtrzymanie sesji komunikacyjnej pomiędzy różnymi aplikacjami, np. mikroprzeglądarką a serwerem internetowym, odpowiada kolejna warstwa, Wireless Session Protocol (WSP). WSP powstała w wyniku modyfikacji internetowego protokołu HTTP. Ostatnią i najistotniejszą, z punktu widzenia użytkownika i uruchamianych przez niego aplikacji, jest warstwa Wireless Application Environment (WAE).
WAE zapewnia wspólne, uniwersalne i otwarte środowisko pracy dla wszystkich istniejących i przyszłych aplikacji opartych na internetowym modelu programowania typu klient-serwer, w postaci stron i skryptów przechowywanych i udostępnianych przez sieciowe serwery WWW (WML) dla przeglądarek klienta. WAE umożliwia tworzenie interaktywnych aplikacji, które powinny funkcjonować tak samo we wszystkich urządzeniach niezależnie od dostępnej pamięci, mocy obliczeniowej oraz zastosowanego interfejsu użytkownika, podobnie jak internetowe serwisy mogą być uruchamiane zarówno na komputerach klasy PC z zainstalowanymi przeglądarkami Netscape'a czy Microsoftu jak i na maszynach unixowych i innych komputerach. W porównaniu do klasycznych aplikacji webowych, WAE otwiera nowe możliwości tworzenia serwisów wykorzystujących możliwości i usługi oferowane przez telefony i sieci komórkowe, takie jak: przesyłanie wiadomości (ang. messaging) czy obsługa połączeń (ang. call control). Po stronie klienta środowisko WAE tworzą dwie podwarstwy: podwarstwa aplikacyjna oraz podwarstwa danych
Podwarstwa aplikacyjna WAE jest zależna od konkretnej implementacji: typu urządzenia (telefon, palmtop), zastosowanego interfejsu użytkownika (klawiatury, wyświetlacza), itp. Podwarstwa aplikacyjna stanowi środowisko dla wielu różnych tzw. agentów (user agents) umożliwiając im jednoczesną i bezkonfliktową współpracę, zarządza dostępem do wspólnych zasobów np. wyświetlacza, klawiatury czy książki telefonicznej.