Dodał , 2007-10-09 Autor / Opracowanie: Patryk

Oczyszczalnie przydomowe wymagają dużej działki, pozwalającej na prawidłowe ułożenie drenażu oraz odpowiednich warunków gruntowo-wodnych.

FILTRY GRUNTOWO-ROŚLINNE- mają budowę zbliżoną do filtrów piaskowych. Na ich powierzchni sadzi się trzcinę lub wierzbę. Korzenie tych roślin są siedliskiem bakterii udrażniających filtrację i powodujących dodatkowy rozkład zanieczyszczeń.
FLOTACJA - jest procesem usuwania z wody cząstek o ciężarze mniejszym niż ciężar właściwy wody, bądź większym przy zastosowaniu do flotacji powietrza.
Flotacja niekiedy zastępuje sedymentację w układach oczyszczania wody, a stosowana jest do usuwania zawiesin trudno sedymentujących np.: glonów.
GRUNT PRZEPUSZCZALNY- grunt, który łatwo przepuszcza wodę (ścieki), zazwyczaj piasek lub żwir
GRUNT NIEPRZEPUSZCZALNY (trudno przepuszczalny) - grunt, w który woda (ścieki) wsiąka bardzo długo, zwykle są to gliny, iły, lessy lub mieszanina piasku z gliną i iłem.
KOŻUCH- osad, jaki wytwarza się na powierzchni ścieków w osadniku wskutek fermentacji, gromadzenia się tłuszczów i innych cząstek pływających.
NITRYFIKACJA - jest to biologiczne utlenianie amoniaku do azotanów zachodzące w dwóch etapach. W pierwszym jon amonowy jest utleniany (amonifikacja) do jonu azotynowego przez bakterie z rodzaju Nitrosomonas:
NH4+ + 1˝ O2 → NO2- + 2H + H2O
w drugim jon azotynowy jest utleniany do jonu azotanowego przez bakterie z rodzaju Nitrobacter:
NO2-+ ˝ O2 → NO3-
Proces ten zachodzi przy udziale tlenowych bakterii autotroficznych (autotrofy, nitryfikatorów), które wykorzystują związki nieorganiczne jako źródło energii koniecznej do wiązania CO2. Nitryfikacja jest jednym z etapów krążenia azotu w przyrodzie.
OCZYSZCZANIE TLENOWE, składające się z procesów fizycznych, chemicznych i biologicznych przy udziale tlenu, najczęsciej zachodzi w gruncie, filtrze doczyszczającym lub w specjalnym zbiorniku, czyli reaktorze biologicznym, tzn. w zbiorniku zawierającym mikroorganizmy.
OSAD CZYNNY - jest to zespół mikroorganizmów (biocenoza), złożony z bakterii, grzybów mikroskopowych i pierwotniaków. Mikroflora osadu (bakterie i grzyby) rozkłada związki organiczne występujące w ściekach na substancje proste, m.in.: dwutlenek węgla, wodę i amoniak, który zostaje utleniony do azotanów ; mikrofauna zaś, odżywiając się bakteriami i grzybami, reguluje ich ilość w biocenozie.
Proces oczyszczania ścieków osadem czynnym polega na wykorzystaniu przemian metabolicznych mikroorganizmów aerobowych swobodnie pływających w napowietrzonych ściekach. Organizmy te tworzą kłaczkowato- gąbczastą zawiesinę, która spełnia te rolę co błona biologiczna.
Mikroorganizmy tworzące zawiesinę, w pierwszej fazie powodują biokoagulację zanieczyszczeń, które następnie absorbują i utleniają.
Oczyszczanie ścieków osadem czynnym prowadzone jest w zbiornikach zaopatrzonych w urządzenia napowietrzające i mieszające osad ze ściekami.
Efekt oczyszczania ścieków poprawia dodatek węgla aktywnego do komór napowietrzania (większa redukcja związków azotu, zmniejszenie zabarwienia, pienienia się, odorów, lepsza sedymentacja osadu). Podobne rezultaty daje dodatek soli glinkowych.
Na przebieg procesu oczyszczania ścieków osadem czynnym największy wpływ mają: obciążenie ścieków (BZT5 i ChZT), skład chemiczny zanieczyszczeń organicznych, stężenie osadu czynnego w komorach napowietrzania czasu zatrzymywania ścieków w komorach itp.
Nadmierne stężenie substancji toksycznych może spowodować śmierć mikroorganizmów wchodzących w skład osadu czynnego, a tym samym uniemożliwić biologiczne oczyszczanie ścieków.