Dodał admin, 2007-10-08 Autor / Opracowanie: Dziki Imbir

Rozpoznawanie marki kształtuje bezpośrednio lojalność klientów wobec niej, dając jej tym samym przewagę konkurencyjną nad innymi markami (produktami) na rynku.

  Wśród podstawowych decyzji związanych z kształtowaniem marki turystycznej należy tu wymienić: wybór produktów turystycznych, które będą oznaczone marką, sposoby identyfikowania marki wśród innych produktów (ofert) turystycznych, głównie symbolika, nazwa, grafika, rynkowy zasięg oddziaływania marki, pozycjonowanie marki na tle innych marek rynkowych, zakres stosowanych instrumentów marketingowych wspomagających markę, rozszerzanie i ewentualna rekonstrukcja marki, koncepcja strategii marki.
Problematyka kreowania produktów markowych stanowi przedmiot zainteresowania wielu instytucji propagujących polskie produkty (np. Instytut Marki Polskiej) oraz przedsiębiorstw wprowadzających element marki do swojej strategii działania. W obszarze rynku turystycznego marka w ujęciu wąskim wykorzystywana jest przez podmioty oferujące usługi (głównie hotelarzy i biura podróży). Szeroki aspekt marki turystycznej wiąże się z działaniami Polskiej Organizacji Turystycznej, która (we współpracy z Departamentem Turystyki Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej), stawia za jeden z celów rozwoju turystyki w Polsce rozwój produktów markowych.
Praktycznym wstępem do tych działań jest prowadzona od 2003 r. certyfikacja produktów turystycznych", które zgłaszane są do Polskiej Organizacji Turystycznej przez samorządy wojewódzkie. Ponadto w strategiach rozwoju turystyki poszczególnych województw wskazuje się na potrzebę kreowania marek turystycznych. Przykładem tego jest choćby przygotowany przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego "Program rozwoju turystyki w województwie zachodniopomorskim na lata 2003-2006", przyjęty do realizacji przez Sejmik Województwa we wrześniu 2003 r.
W programach samorządów wojewódzkich zwraca się uwagę na formy turystyki, które mogą być podniesione do rangi produktów markowych oraz elementy dóbr i urządzeń turystycznych, na podstawie których mogą być budowane marki turystyczne. Niezaprzeczalnie należy zadbać o wykreowanie markowych produktów turystycznych. Polska Organizacja Turystyczna wspólnie z Ministerstwem Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej organizuje cykl szkoleń dla samorządów mających na celu przygotowanie kadry odpowiedzialnej za kreowanie markowych produktów turystycznych.
Czas koniunktury i żywiołowego rozwoju turystyki w naszym kraju już minął. Dalszy jej rozwój wymaga działań profesjonalnych i systemowych. Oczekuje się, by promocja, formy informacji i organizacji korzystnie kojarzyły się z potrzebami życiowymi, ich pełnym zaspokojeniem, poczuciem estetyki, uwzględniały zwyczaje i mody, zaspokajały ludzki snobizm i co ważne, pozostawiały dobre wspomnienia. Już nie wystarczy mieć do dyspozycji walor krajoznawczy (kościół, muzeum, festiwal, targi itp.) i nie może być tak, że turysta wchodząc na wieżę widokową nie patrzy na otaczający go krajobraz, lecz na parking by zobaczyć czy stoi jeszcze jego samochód. Ani też tak, że miłym jego wspomnieniem było znalezienie w ostatniej chwili toalety, lub nie miłym jeżeli jej nie znalazł. W sytuacjach stresu takie rzeczy się pamięta i o nich opowiada znajomym. Wówczas turystów ubywa i nie ma się co temu dziwić. Wobec tego ważną rzeczą jest kompleksowe przygotowanie produktu turystycznego.
Kupując ofertę, a więc towar, chcemy by był dobrej jakości i tym samym spełniał nasze oczekiwania. W żadnym wypadku nie można sobie pozwolić na oszukanie turysty. Oferta musi odpowiadać prawdzie. Będąc w krajach zachodnich widać wyraźnie zróżnicowanie ofert turystycznych. Jedne adresowane są do turystów bardziej zamożnych, inne do mniej zamożnych. Ich standard jest różny, ale porównywalny z oczekiwaniami. Aby móc wykorzystać posiadany potencjał i wprowadzać nowe, oryginalne pomysły trzeba zmienić i udoskonalić obecnie funkcjonującą strukturę, trzeba problemy turystyki rozumieć i chcieć je pokonać. Dlatego wydaje się, że dobrym na to pomysłem, a jednocześnie wyzwaniem czasu, jest tworzenie produktów markowych przez fachowców znających i rozumiejących doskonale branżę turystyczną.
Przy określaniu standardu usługi turystycznej istotnego znaczenia nabiera konieczność wyraźnego sprecyzowania odpowiedzialności prawnej i materialnej za szkody spowodowane źle wykonaną usługą. Warto przypomnieć, że Dyrektywa Unii Europejskiej z 1985 roku o odpowiedzialności producenta (usługodawcy) za szkody spowodowane złą jakością produktu (usługi), którą Polska wprowadza do swojego ustawodawstwa, nakłada na winnego obowiązek pokrycia nie tylko strat materialnych powstałych z tytułu złej jakości produktu lecz również strat moralnych. O ile te pierwsze mogą mieć skończony wymiar, o tyle straty moralne są bardzo trudne do oszacowania.