Dodał admin, 2007-10-07 Autor / Opracowanie: Paweł Kowalewski

Najbardziej uniwersalną i rozpowszechnioną na świecie organizacją jest Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ).Do jej utworzenia przyczyniła się również Polska

 Znaną na całym świecie organizacją, działającą w ramach ONZ jest UNESCO-Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury. Do jej utworzenia przyczyniła się również Polska. UNESCO ma za zadanie przyczyniać się do utrzymania pokoju i bezpieczeństwa przez popieranie współpracy międzynarodowej w zakresie nauki, kultury i wychowania (np. organizowanie międzynarodowych programów badawczych, rozwój wymiany informacji, patronowanie imprezom artystycznym, prowadzenie działalności zmierzającej do odbudowy i ochrony najcenniejszych zabytków właśnie dzięki temu programowi wiele Polskich zabytków zostało ocalonych).W ramach UNESCO, polscy studenci uczestniczą w programie wymiany studentów pomiędzy uczelniami naszymi i zagranicznymi. W ten sposób mają możliwość zobaczenia w jaki sposób wygląda nauka poza granicami naszego kraju. Polska jest również członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego (IMF) już od chwili jego założenia w1945 roku, ale wystąpiła z niego w 1950, aby wstąpić ponownie w 1986 po pięciu latach oczekiwania. Do zadań IMF należy przede wszystkim: popieranie między narodowej współpracy walutowej oraz uporządkowanych stosunków walutowych, tworzenie warunków dla wielostronnego regulowania należności za bieżące operacje w handlu międzynarodowym, udzielanie pomocy w likwidacji trudności płatniczych, wpływanie na zachowanie pożądanego stopnia płynności międzynarodowych systemów płatniczych, podejmowanie działań zmierzających do uporządkowanego rozwoju i wzrostu handlu międzynarodowego. Państwa członkowskie zobowiązane są udostępniać szczegółowe informacje gospodarcze, dzięki którym władze IMF mogą oceniać ich sytuację gospodarczą i finansową oraz podejmować określone decyzje. Finansowanie działalności tej organizacji jest oparte na kapitale zakładowym, który powstał z wpłat udziałów przez państwa członkowskie. Wysokość udziału poszczególnych państw jest uzależniona od stopnia rozwoju gospodarczego danego kraju, jego pozycji w światowej gospodarce, udziału w handlu światowym oraz zdolności płatniczej. IMF prowadzi również działalność kredytową wobec swoich członków mających deficyt bilansu płatniczego. Jednym z krajów kredytobiorczych tego funduszu jest Polska.
Organizacją do której należy Polska jest Światowa Organizacja Zdrowia (WHO).Zajmuje się ona: rozwojem współpracy międzynarodowej w dziedzinie zdrowia, inicjuje akcje zmierzające do wytępienia chorób epidemiologicznych, prowadzi badania medyczne, ustala międzynarodowe standardy dotyczące leków i produktów żywnościowych, udziela bezpośredniej pomocy medycznej i żywnościowej.
Podobne cele, jak ONZ, lecz o zasięgu europejskim, wyznaczyła sobie Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE - do 1994 r. Pod nazwą Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie-KBWE). W Konferencji brały udział wszystkie państwa europejskie (z wyjątkiem Albanii) oraz Stany Zjednoczone i Kanada. Konferencja zakończyła się podpisaniem w dniu 1 sierpnia 1975 r. W Helsinkach Aktu Końcowego KBWE. Dokument ten określa między innymi zasady, których realizacja ma służyć zapewnieniu bezpieczeństwa i pokojowego współistnienia państw w Europie. Są to zasady: 1) suwerennej równości, poszanowania praw wynikających z suwerenności, 2) powstrzymania się od groźby użycia siły lub jej użycia; 3) nienaruszalności granic; 4) pokojowego załatwiania sporów; 5) integralności terytorialnej państw; 6) nieingerencji w sprawy wewnętrzne; 7) poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, włączając w to wolność myśli, sumienia, religii i przekonań; 8) równouprawnienia i prawa narodów od samostanowienia; 9) współpracy między państwami; 10) wykonywania w dobrej wierze zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego. Znaczenie konferencji polegało przede wszystkim na tym, iż odwołując się do wspólnego dziedzictwa kulturowego, stworzono forum, które dawało państwom możliwość wypracowania wspólnych zasad postępowania w różnych sprawach dotyczących współpracy europejskiej, i to mimo istniejących wówczas rywalizacji między Wschodem i Zachodem. Konferencja zapoczątkowała wieloetapową, trwającą do dziś, współpracę państw, określaną mianem procesu KBWE. Organizacja ta niezupełnie spełnia swoje funkcje, gdyż nie wykazuje dużego zaangażowania w konflikty obecnie trwające.
W Europie istotną rolę odgrywa Unia Europejska, o której członkostwo zabiega Polska.